Ang Matamis na Ngiti…
(para kay Rosita Segala)
Ni Apolinario Villalobos
Ngiti ang nagpapaaliwalas ng paligid
Lalo’t sa mga sandaling lungkot ay nakalukob
Kahit mga labi ay tila parang pintong nakasara
Sapat na, basta’t magkabilang dulo’y ‘di nakababa.
Kalooban ay napapagaan ng isang ngiti
Napapawi nito, lungkot na sa puso’y ramdam
Sigla ay dulot sa mga nalulungkot at nanlulumo
Nagpapalakas sa mga taong nanlata dahil sa siphayo.
Walang katumbas na halaga ang ngiti
Libre ito’t hindi nabibili, lalong ‘di rin inuutang
Mula sa kaibuturan ng puso, galing ang pagkukusa
Kaya para kay Rose, pagngiti ay ‘di kailangan ipilit pa!
penpowersong 