Kabuluhan ng Buhay (para kay Teddy Lapuz)

Kabuluhan ng Buhay

(…para kay Teddy Lapuz)

Ni Apolinario B. Villalobos

 

Nang tayo ay ginawa ng Diyos

Mula sa lupang kanyang hinubog

Sa palad nati’y ginuhit ang kapalaran –

Nakatalagang tuparin, mula sa sinapupunan.

 

Landas ng buhay, ating tinatahak

Batbat ng pagsubok, Kanyang itinadhana

Dahil  Kanyang layunin at gustong makita

Kung bawa’t  isa, karapat-dapat sa Kanyang biyaya.

 

Bawa’t buhay ay may kabuluhan

May landas na tinatahak at sinusundan

Habang binabagtas, nakatuon tayo sa layunin –

Layuning bigay Niya, kailangang nating tuparin.

 

Lahat tayong nilalang, dapat sumunod

Ano mang sa atin, itinadhana dito sa mundo

Iyan ang kabuluhan ng buhay, guhit sa ating palad –

Na buong mapagpakumbaba, dapat nating matupad.

 

Kasiyahan ang dapat nating madama

Kung bago natin marating ang dulo ng landas

Marami tayong nagawa, kabutihan sa ating kapwa –

Kaya sa mga pagkakataon, magpasalamat tayo sa Kanya.

 

Tayo’y dapat maging handa sa paglisan –

Sa mundong ginagalawan, sa ano mang panahon

Kung narating na natin ang dulo, landas ng ating buhay

Malugod na harapin, lalo’t sa mundo’y nagkaroon ng saysay.

 

 

The Final Journey

The   Final   Journey

(for  TTL…childhood  bro)

By  Apolinario   Villalobos

 

For   a   guy   who   loves   life   so   much

Moving   on   without    turning   back

Is   hard   to   make,   done   with   regrets –

And    one   last   gasp   is   all   that    it   takes.

It    makes   us   wonder   sometimes

How   fickle   life   can   be –

But   who   are  we   to   question   His   wisdom

That   designed   our   finite   destiny?

All   I    can   do   for    now   is   look   back

–          to   the   time   we   climbed   acacia   trees

–          to   the   time   you  lent   me   your   scooter

–          to   the   time   we   traversed   a   “mountain”

–          to   the   time   you   accidentally   fired   your  gun

–          to   the   time    you  exhausted   the   gas  of   your  bike

looking   for  me   in   the   middle   of   the   night

–           to   the   time  we   told  ourselves,  the  future’s   bright

You   were   never   seen   without   a   smile   on   your   face

Not    even    the   ever   tiresome  trek   up   Mt.  Apo’s    peak

Once you    told   me,    “ in   all  we   do,    just   enjoy   every   minute –

He    is   just    around,   His   gaze   not   leaving   us  a  bit”.

For   your   loved   ones,   letting    you    go   is    hard   to   do

But   we   cannot   hold    you    back,   dear   bro,  

Tears   shall   no   longer   make   us   see

As   you  embark  on  your  final  journey….