Tokens of Love for the Beloved

Tokens of Love for the Beloved

By Apolinario Villalobos

One need not be rich

to show the love that throbs in his heart.

Tokens are not measured

by the weight of gold and value of paper bills…

not even by the vastness of the land he owns,

or fleet of cars in his garage.

A sincere token of love can be felt by the beloved –

even a peck on the check,

a hug that need not be chokingly tight

but warm enough,

to send a tinge of assurance

that he is just around.

Tokens of love need not be

the oft-repeated promises

broken in a fleeting second by temptations.

A sweet smile that parts the lips

and a touch of one’s finger tips

are enough for tears

to roll down the beloved’s face

and a suppressed sob –

at last, that she lets out

as his love for her…

she can no longer doubt.

Ang Mga Dapat Iwasang Banggitin Kung Mangangampanya

Ang Mga Dapat Iwasang Banggitin Kung Mangangampanya
Ni Apolinario Villalobos

Parating na ang panahon ng kampanyahan para sa 2016 eleksiyon at ang mga inaasahan ay ang pagbaha ng pera, bigas at grocey items na ipapamudmod ng mga pulitikong walang malinis na hangarin para sa bayan. Alam nila na milyones man ang kanilang pakakawalan, mahigit sa triple pa ang kanilang kikitain sa pangungurakot ng pera ng taong bayan kung sila ay maluluklok sa puwesto.

Pero sana naman ay huwag na silang magpasikot-sikot pa sa pamamagitan ng mga talumpating namumulaklak ng mga pangakong ampaw at mga salita o linyang laspag na laspag na, tulad ng:

1. Hahatakin ko kayo sa matuwid na daan
2. Ipaglalaban ko ang karapatan ninyo
3. Isasakripisyo ko ang lahat para sa inyo
4. Bukas ang pinto ng opisina ko para sa inyo
5. Isang tawag nyo lang ako
6. Huwag kayong mag-alala
7. Kaagapay ninyo ako
8. Kayo ang boss ko
9. Pag-utusan po ninyo ako
10. Wala sa lahi namin ang sinungaling
11. Mahirap lang ako
12. Nagsikap ako upang umasenso
13. Nangitim ako dahil sa kasipagan
14. Nag-aalaga ako ng ilang baboy upang mabuhay
15. Wala akong ninakaw sa kaban ng bayan
16. May karanasan ako bilang opisyal
17. Ipagpapatuloy ko ang mga reporma….(anong reporma?)
18. Isa po lamang akong hamak na kababayan…(dapat ay “tanga”)

Sigurado namang tulad ng nakagawian, wala ring makikinig sa kanila dahil ang inaabangan lamang ng mga hinakot na tao ay ang pagpamudmod nila ng mga grocery at pera, at pagkatapos matanggap ay uuwi na. Kaya yong ibang mga nangangampanya naman, upang masigurong tatagal sa pagtunganga ang mga tao, ay nagbibitbit ng mga “entertainers” kuno na napulot nila mula sa mga comedy bar. Yong iba, mga artista at singer talaga ang bitbit.

Pero sana naman ay magkaroon ng milagro, kahit tuwing panahon ng kampanyahan man lang. Para ang mga hangal na pulitikong magsabi ng “tamaan na ako ng kidlat kung nagsisinungaling ako” ay matuluyan – matusok ng kidlat mula sa kalawakan. Kung mangyari ang ganito, siguradong dadami ang magbabalik-loob sa Panginoon…aapaw sa dami ng mga taong ninenerbiyos ang mga simbahan! ….yan ang maganda!!!!

Road to Nowhere

Road to Nowhere

By Apolinario Villalobos

Veiled by a haze that seems to cut its length

The road I was told is straight and smooth

Is nothing but a few arm lengths of stretch

That I can take in a few long strides

But beyond that –

What?

An empty promise by one, presumptuously proud

The road he boasted is hazed by anomalies

Beyond which nothing else can be discerned

If indeed, it is straight, smooth, unhampered

That I can tread even for days of trek

So I still ask will I –

Why?

It’s a road to nowhere, dreadfully looking with haze

That no amount of convincing words from Pnoy

Can paint over a picture viewed with frustration

Not even honey-coated new promises of deceit

Will make me take steps that I will just regret

Yes, not even further –

Never!