Ang Philippine National Police (PNP) ay may Mga Istasyon Ding Iskwater

ANG Philippine National Police (PNP)

AY MAY MGA ISTASYON DING ISKWATER

Ni Apolinario Villalobos

 

Ang Philippine National Police (PNP) ay isa sa mga napabayaang ahensiya ng bansa mula pa noon subalit nabawasan kahit paano ang sama ng loob ng kapulisan nang umupo si Duterte…ganoon pa man, kailangan pa rin nitong tuparin ang kanyang mga pangako.  Ang unang napabayaan ay ang kanilang suweldo, pangalawa ay mga benepisyo, at ang pangatlo ay ang kalagayan ng mga istasyon.

 

Sa punto ng suweldo, maiibsan ang problema dito dahil sa pangako ni Duterteng dagdag, subalit kung tutuusin ay kulang pa rin dahil mas malaki pa ang kinikita ng ilang call center agents o mga nagtatrabaho sa mga BPO. Nagkaroon ng pabahay ang mga pulis-Manila na iniskwat naman ng mga KADAMAY members. Napag-alamang maliit lang pala ang sukat kaya halatang pinagkitaan lang ng mga tiwali o corrupt na mga opisyal dahil pinilit na ipagawa ang mga nakakalat na pabahay upang may batayan sa kickback o malaking komisyon. At, dahil hindi katanggap-tanggap ang sukat at uri ng pagkagawa ng mga unit, lumabas na hindi karapat-dapat ang mga ito sa itinakdang buwanang bayad,  napabayaan tuloy silang nakatiwangwang hanggang madiskubre ng KADAMAY kaya nagresulta sa iskwatan. Sa isang banda, parang “blessing in disguise” ang pagka-iskwat ng mga KADAMAY dahil nagkaroon ng mabigat na dahilan ang mga benepisyaryo sanang mga pulis upang hindi magpatuloy sa pagbayad sa mga para sa kanila ay mga “bulok” na mga housing unit…na tinawag pa nilang parang bahay ng aso.

 

Masuwerte ang mga sangay ng PNP sa mga bayan, lunsod o lalawigan na tinutulungan ng mga llocal government unit dahil may itinatalaga sa kanilang lupain o bahagi ng government center upang pagtayuan ng pasilidad para sa opisina at kulungan. Subalit, karamihan ng mga sangay, lalo na sa Manila, ang mga istasyon ay kalunus-lunos ang kalagayan – mga iskwater sa bangketa, sulok o di kaya ay mga bakante subalit pribadong lote kaya pagdating ng panahon ang iba ay nadi-demolish. Dahil sa kanilang kalagayan, kawawa ang mga pulis, lalo na ang mga detinadong suspek na nagsisiksikan sa kulungan. Isa siguro sa mga dahilan kung bakit malambot ang kalooban ng ilang pulis sa mga taong natutulog sa bangketa at mga iskwater ay dahil nakikita nila ang kanilang sarili sa mga taong nabanggit.

 

Pagdating naman sa mga benepisyo, ang isang bagay na dapat pagtuunan ng pansin ng gobyerno ay kung paano magiging mas epektibo ang mga pulis bilang tagapagpatupad ng batas. Magagawa lamang ito kapag mabilis ang kanilang pagkilos. At, ang malaking tulong para diyan ay pagkaroon nila ng sasakyang motosiklo man lamang na sana ay iisyu sa kundisyong 50-50 o ang halaga ay paghahatian ng PNP at pulis na makakatanggap, subalit sa kundisyon pa ring babawiin nang walang refund sa pulis kapag nagkasala ito habang aktibo sa serbisyo.

 

Mula pa noong panahon ni Diosdado Macapagal ay isyu na ang mga nagsisisiksikang kulungan at mga presintong iskwater sa mga bakanteng lote at bangketa, subalit walang ginawa tungkol sa mga ito. Idagdag pa diyan ang kakarampot na mga suweldo noon kaya hindi maiwasan ng ilang pulis na mangupahan ng maliit kuwarto sa mga iskwater na lugar upang magkasya ang kanilang suweldo. At ang resulta pa ay ang hindi maiwasang maging korap ng ilan sa kanila na naakit na gumawa ng masama upang madagdagan ang kinikita. Sa masamang palad ay nagkaugat ng malalim ang mga “sideline” tulad ng pagba-body guard sa mga mayayamang negosyante kung off-duty na sila at ang pinakamasaklap ay ang pagbenta ng mga tinaguriang “police ninja” o ng mga “asset nila ng bahagi ng mga drogang nakumpiska.

 

Sana ay pagtuunan ng pansin ni de la Rosa habang nakaupo si Duterte ang paglagay sa tamang kaayusan ng lahat ng mga presinto sa buong bansa. Magagawa lamang ito kung i-review niya lahat ng mga kinatitirikan ng mga presinto at ang kalagayan ng mga kulungan. Pagdating naman sa aspeto ng kulungan, maaari siyang makipag-coordinate sa DILG at Bureau of Corrections (BUCOR) nito upang magkaroon ng “synchronization” ang kanilang mga proyekto dahil magkakapareho lang, at nang sa ganoon ay madaling mag-justify ng budget para sa kanila.

 

 

The Animosity Between the Philippine Military and National Police

The Animosity Between

the Philippine Military and National Police

by Apolinario Villalobos

 

The professional jealousy between the Philippine National Police (PNP) and the Armed Forces of the Philippines (AFP) is very obvious. No amount of cover-up can hide it. I have talked to a retired military officer and he told me that there is a popular impression in the AFP that the police is apparently pampered not only on the aspect of pay but benefits as well. My friend added that while the AFP soldiers who are exposed to the elements and danger of fired bullets from the enemy line in the field, the police field personnel comfortably commute to their posts on expensive motorcycles or stay in air-conditioned offices.

 

On the other hand, when I talked to a police friend, he told me that compared to the military, they are more “professional”, as they are degree holders, some even are lawyers, so they deserve appropriate compensation.

 

The Mamasapano massacre is one instance during which this animosity was manifested. Although, on papers, the two national security agencies are supposed to be “closely coordinating” with each other, in actual practice, there is much to be perceived. The two parties practically pointed accusing fingers at each other, for alleged negligence that led to the gruesome massacre of SAF44 at Tocanalipao, Mamasapano, Maguindanao Province (Mindanao). Until the re-opened Mamasapano hearing in the Senate has finally wrapped up, late in the afternoon of 27 January, 2016, the AFP and PNP are viewed as far from being reconciled.

Man’s Life Revolves around Reasons

Man’s Life Revolves around Reasons

By Apolinario Villalobos

Everything that man does is founded on reason. There is always a reason for everything he does, and the following are just some of them:

For stealing- to save the family from starving to death, or for those in the government, just

for the heck of it because colleagues  do it.

For saving – to purchase a car, house, food, or gun to avenge the death of a loved one,

or hold others up for their money and become rich.

For committing suicide – to end the agony of depression and bid goodbye to the cruel world.

For making love – to consummate marriage or close relationship (even of same sex),

or sometimes to procreate, or more simply, to enjoy life.

For killing- to defend life and property, or just for fun, while under the influence of illegal drugs and liquor.

For drinking liquor- to drown sorrow and float on euphoric bliss.

For indulging in Bacchanalian splurges (uncontrolled eating and drinking)- to divert attention from loneliness, and for those in the government, while there is money left in the coffer.

For becoming a religious evangelist- to achieve a triple indulgence, such as money, spiritual fulfillment and fame, the better to attract candidates who want sure votes during elections in the Philippines.

For becoming a teacher- to show the world that even an average or below average guy can mold a future president, congressman, senator, lawyer, physician, priest, dictators, robbers, drug dealers, etc.

For becoming a Certified Public Accountant- to manifest love for numbers that can be juggled when keeping the book of earnings of businessmen, and of course, earn more numbers with monetary sign for keeping their two books – sure way to get rich quick.

For becoming a policeman- to arrest criminals, thefts, as well as, drug dealers, and confiscate their “goods” for “safekeeping” and “appropriate action” later on. Not all does the last reason…many are still straight.

Finally, the reasons why man is born are: LOVE that binds honest, sincere, and faithful couples; and LUST…of the rapist, adventurous teen-aged sweethearts, and irresponsible parents.

Ang “Chain of Command”…wala daw nito ang PNP ayon kay Purisima!

Ang “Chain of Command”
…wala daw nito ang PNP ayon kay Purisima!
ni Apolinario Villalobos

Wala daw “chain of command” sa PNP ayon kay Purisima dahil wala ang mga ganoong salita sa Saligang Batas na tumutukoy sa Philippine National Police. Kung tinuruan siya ni de Lima at Lacierda, dahil halata naman sa masyado niyang confident na pananalita sa hearing, mali sila! Dahil sa paniwala ni Purisima na “civilian” ang PNP, para sa kanya ay wala itong “chain of command”, na ang tunog ay “military”. Mabuti na lang binara siya ni senadora Miriam.

Historically, ang PNP ay nag-evolve sa Philippine Constabulary, isang sangay ng Armed Forces of the Philippines. Hindi dahil kinonvert ang ahensiya upang magkaroon ng mukhang pangsibilyan ay nawala na ang nakagawiang alituntunin nito na may pagka-miltar. Ang salitang “chain of command” ay pang-military, kaya lumalabas na upang makalusot ang mga taga-Malakanyang, si de Lima, lalo na si Purisima ay kung anu-ano na lang ang ini-imagine na paliwanag, at iniangkla ang paliwanag sa pagka-sibilyan daw ng PNP. Hinanap nila ang mga salita sa mga provision ng Saligang Batas na tumutukoy sa PNP bilang sibilyan na ahensiya. Ganoon ang takbo ng isip nila…literal, kaya puro sila semplang…dahil sa ugaling palusot!

Ang “chain of command” ay hindi naiiba sa pangsibilyan na “chain of supervision” o “chain of authority”. Kung gusto ni Purisima ay palitan ang “chain” ng “flow” para talagang maging tunog “civilian” ito. Sa isang private organization o sa isang sibilyang ahensiya ng gobyerno, hindi ba may ranking, mula sa pinakahepe o simpleng puwesto na manager hanggang sa pinakamababang puwesto? Paanong dumaloy ang poder o authority? Hindi ba kung pababa ay mula sa manager hanggang sa mga clerk, at kung pataas ay mula sa mga clerk hanggang manager? Ang ganitong prinsipyo ay may kaakibat na respeto sa nakakataas at responsibilidad ng nakakataas sa nakakababa sa kanya. Kung hindi man ito binanggit na literal sa Saligang Batas, dapat nakalagay ito sa Operating Manual ng PNP, kung meron sila nito.

Sa usaping Mamasapano massacre, kung ihahalimbawa ang simpleng daloy ng poder na pangsibilyan, ang clerk ay si Napeῆas at ang pinaka-manager ay ang OIC niya sa PNP, at ang isa pang boss niya ay ang kalihim ng DILG. Sa ganoong sitwasyon, obligado si Napeῆas na magreport sa dalawa. Bakit hindi niya ginawa? Hindi naman si Purisima ang boss niya dahil suspendedo ito, para sundin niya ang lahat ng utos. Dahil ba dikit si Purisima sa pangulo?

Ang pagpapatupad ng responsibilidad ay may kaakibat na respeto sa nakakataas, ano mang organisasyon ang kinasasaniban ng isang tao. Ito ay isang prinsipyo na nakatuntong sa common sense. May unawaan na basta subordinate ay kailangang makipag-alaman sa nakakataas sa lahat ng pagkakataon kung ano ang ginagawa niya, dahil responsibilidad siya ng nakakataas sa kanya.

Binubulasaw ng mga taga-Malakanyang at mga tauhan ng pinaghihinalaang presidente, lalo na ni Purisima at de Lima ang mga simpleng alituntunin ng mga nanahimik na ahensiya. Nanggugulo sila gamit ang kanilang pagmamarunong at pagmamagaling upang mailusot si Purisima at ang pinaghihinalaang presidente. Kung ipipilit nilang walang alituntunin na sumasaklaw sa respeto sa nakakataas sa PNP, para na rin nilang sinabi na magkanya-kanya na lang ang mga pulis ng diskarte….tanggalan ng mga rangko…lahat puro “pulis” na lang…wala nang P01 o P02 o P03, SP01 o SP02 o SP03, etc. Kung ganoon ang pinipilit nila, aba’y hayaan nang magbarilan ang mga pulis kung feel nilang gawin halimbawang mainit ang ulo nila, dahil wala naman silang nirerespetong nakakataas! Dahil sa ganitong takbo ng isip nila, nagulo na nga ang administrasyon ng kinabibiliban nilang presidente!

The “Forty-four”…policemen heroes of Mamasapano

The “Forty-Four”
…policemen heroes of Mamasapano
By Apolinario Villalobos

At Mamasapano…there at Maguindanao
the “forty-four” met their fate,
Pawned by one whose selfish desire,
Led them to the fatal mire.

Wasted youth …..
but never their courage,
Wasted strength ….
But never their ideals,
That like the wind ……
shall blow without end.

(The “forty-four” policemen, mostly young, were massacred at Mamasapano, Maguindanao on January 25, 2015. They were members of the Special Action Force (SAF) of the Philippine National Police who tried to serve the warrant of arrest to two notorious terrorists, Abdulbasit Usman and Zulkipli Bin Hir alias Abu Marwan. Unfortunately, the contingent was surprised by an ambush staged by the BIFF, and Moro Islamic Liberation Front (MILF) that claimed “misencounter” due to the lack of coordination, but which most Filipinos did not believe.)

Ridiculing the Police on the Issue of the Diaper is Senseless

Ridiculing the Police
On the Issue of the Diaper is Senseless
By Apolinario Villalobos

The plan to let the police use diaper as an option to effectively carry out their responsibilities during the papal visit, has basis. Other countries use this option, and discreetly, this was also used during the past big events in the country. It was only during the planning stage of the operational strategy for the papal visit that the police agency was vocal about it, after having been egged to come out with detailed plans.

The thousands of police from the provinces were “billeted” in public venue facilities such as stadiums which are uncomfortable due to limited facilities, yet, they patiently persisted in maintaining their poise despite the lack of rest. This Spartan life was endured for five days. The police went through a lot of sacrifice, although they expected it as part of their job, no question about that.

But despite all those sacrifices, some conscienceless Filipinos, still had the heart to ridicule the police. It is a common knowledge that the rank of these law enforcers also reeks with graft and corruption but to ridicule them despite their selfless effort during a significant papal visit smacks of insanity on the part of the blogger who abused the use of the social media. If the blogger uploaded a photo of a police sniffing shabu or accepting bribe, it could have been acceptable.

Bloggers should show decency, fairness, and as necessary, some restraint in expressing themselves.

Hindi Kawalan si Purisima sa Administrasyon ni Pnoy

Hindi Kawalan si Purisima

Sa Administrasyon ni Pnoy

Ni Apolinario Villalobos

Dahil mismong Ombudsman na ang nagpapasuspinde kay Purisima sa loob ng anim na buwang walang sweldo, nangangahulugang mabigat ang kanyang mga kaso na kinabibilangan ng pagbenta ng kagawaran ng pulisya ng mga AK-47 sa NPA, at paggamit nito ng isang courier agency sa paghatid ng mga lisensiya ng baril sa mga may-ari, na sa simula pa lang ay inalmahan na ng maraming sector.

Hindi kawalan si Purisima sa PNP, ito ang malinaw na pinapakita ng kagawaran sa kabuuhan nito, kahit hindi pa sambitin. Ang sumasampalataya sa kanya ay wala pa nga raw isandaan. Si Purisima ay galing sa “labas” ng PNP. Maraming mga taga “loob” ng PNP ang mas kwalipikadong nakapila na, kaya hindi maikakaila ang lumutang na sama ng loob sa pagkakatalaga sa kanya bilang hepe. Ayon sa karamihan, ang promotion daw niya ay bunsod lang ng pakisama o bayad sa utang na loob ng Presidente, kaya marami daw ang nagulat nang bigla siyang lumutang bilang bagong hepe ng PNP.

Ang PNP na lubog na sa mga kontrobesiya ay lalong nalubog nang pumasok sa eksena si Purisima. Sa simula pa lang ay marami na ang nanawagan para sa kanyang pag-resign, dahil nahalatang wala siyang dynamic leadership na kailangan ng isang “macho” agency na tulad ng PNP. Ni hindi nga narinig ang boses ni Purisima sa loob ng ilang buwan kung may mga katanungan tungkol sa mga hindi magandang pangyayari sa bansa, na dapat ay inaaksiyunan ng PNP. Maraming mga operasyong pumalpak. At ang nagpatindi sa hindi na maganda niyang imahe ay nang bulagain ang taong bayan ng mga nabistong korapsyon na kinasangkutan niya. Sa kabila ng mga mas lalong lumakas na panawagan para sa kanyang pag-resign, kapit-tuko pa rin siya sa pwesto.

Ang kapit-tukong asta ni Purisima sa puwesto ay nakapag-alala sa ginawa rin noon ni Vitangcol na ang hawak naman ay MRT, at tulad ni Purisima ay sinabugan din ng anomalyang may kinalaman sa pangurakot. Bandang huli, si Vitangcol ay binitiwan ng Presidente nang magkaroon ng linaw ang mga bintang sa kanya. Ang nangyari kay Vitangcol ay hindi malayong mangyayari rin kay Purisima, kung magpapatuloy ito sa pagkakapit-tuko sa kanyang pwesto.

Ang hindi makalimutang sinambit ni Purisima noon, tungkol sa maanomalyang paggamit sa courier service na sobra sa doble ang patong at sa kabila ng hindi pa nito otorisado nang panahong nagsimula ito ng operasyon, ay kailangan daw kumita ang mga negosyante….mga negosyante lang kaya ang kumita?

Huwag Lahatin

Huwag Lahatin…

Ni Apolinario Villalobos

 

 

…ang mga pulis na kotong daw –

dahil ang iba naman ay mabait

matitikas na, hindi pa masungit.

…ang mga senador na corrupt daw –

dahil mayroon pang isa o dalawa

maaari pa nating bigyan ng tiwala.

 

…ang mga kongresman, corrupt daw –

dahil meron pa namang mga bago

wala pang sungay, di pa demonyo.

 

…ang mga empleyado ng gobyerno –

dahil kung may nasusuhulan man

ang iba, napapanatili ang kalinisan.

 

…ang mga ahente ng pekeng NGO

dahil may ilan namang nakipagtulungan

mapasingaw lang ang baho ng pamahalaan!

 

…ang mga pari na lumilihis sa sinumpaan

dahil karamihan naman talaga ay banal pa

maigting at matatag ang pananampalataya.

 

…ang mga abogadong ubod ng sinungaling

dahil may mangilan-ngilan pa namang tapat

di tulad ng iba, sa dirty money ay nabubundat.

 

…ang mga huwes na takam sa kinang ng salapi

dahil marami pang honest, simple lang ang buhay

‘din pansin, tukso ng lagay na sa kanila’y kumakaway!