Ang Hamunan nina Roxas at Duterte ay Pagpapakita ng Maruming Pulitika sa Pilipinas

Ang Hamunan nina Roxas at Duterte

ay Pagpapakita ng Maruming Pulitika sa Pilipinas

ni Apolinario Villalobos

 

Ang namumukod-tanging katangian ng pulitika sa Pilipinas ay pagiging marumi nito. Ang mga kandidato ay nagbabatuhan ng mga putik. Kaya may kasabihan sa Pilipinas na kung ayaw mong mabisto ang katauhan mo ay huwag kang pumasok sa pulitika. Ang dahilan noong-noon pa ng mga pulitiko, na “pagtulong sa kapwa” ang dahilan ng pagpasok nila sa pulitika ay pinagtatawanan na ngayon. Sinasabi pa ng iba na ang pulitika ay isa sa mga larangan kung saan ay yayaman ang isang tao – na unfair naman sa mga talagang walang intensiyong mangurakot….ng malaki. Tanggap naman ang 10% na komisyon na ang tawag noon pa man ay “for the boys”, na ayaw pa ngang tanggapin ng iba dahil nakakahiya sa sinumpaan nilang tungkulin. Ang masama lang kasi sa ibang nanalo at nakaupo na sa puwesto, hindi lang 70% ang gustong kurakutin, kundi 100% dahil ang project ay hanggang papel lang!

 

Hindi sana umabot sa hamunan ang dalawang kandidato sa pagka-pangulo ng bansa kung hindi sana pinakialaman ni Roxas ang nananahimik na Davao City. Alam naman niyang alagang-alaga ito ni Duterte pati na ng mga Davaweἧo, pati ng mga taong nakatira sa mga bayang nakapaligid dito. Kung papansinin, nagpakumbaba pa nga si Duterte nang punahin ang pagmumura niya at tinanggap pa ang “lecture” ng Obispo sa Davao City. Ito ay pakita lang na okey sa kanyang punahin ang mga personal niyang pagkakamali sa mata ng mga moralista, pero ang kantihin ang inaalagaan niyang katahimikan sa Davao na kung ilang taon din niyang nilinis at pinatahimik ay maituturing na “below the belt”.

 

Nang gantihan naman ni Duterte si Roxas tungkol sa nakakadudang pag-graduate niya sa hindi naman gaanong kilalang eskwelahan sa Amerika, pumalag din siya. Ngayon ay nagsisisi siya dahil pati ang kredibilidad niya sa larangan ng edukasyon na isa sa mga pinagmamalaki niya ay nalagay sa balag ng alanganin. Dahil sa panggagalaiti niya, marami tuloy ay nagsasabing baka nga totoong hanggang kodakan lang ang pag-graduate niya  sa Amerika.

 

Ang daming maaaring ipaliwanag ni Roxas sa mga tao upang magkaroon ng linaw ang mga isyu na may kinalaman din sa sinasandalan niyang presidente ng Pilipinas…bakit hindi na lang niya dito ituon ang kanyang effort sa pangangampanya? Bakit kailangang siraan pa niya si Duterte na nananahimik na nga? Mag-concentrate na lang sana siya sa “tuwid na daan” na pinangako niyang ipagpapatuloy, para marami pang mahatak kung sakali. Huwag na niyang pakialaman si Duterte na ang kapalaran ay nasa kamay ng COMELEC. Sa ginagawa niya, halatang ninenerbiyos siya dahil malakas ang hatak pareho ni Duterte at Poe. Mukhang pumalpak na naman ang campaign machinery na tumutulak kay Roxas.

 

Sa interbyu kay Duterte sa isang radio station sa Manila tungkol sa kanyang pagkandidato, nakiusap siya sa mga sumusuporta sa kanya na maging mahinahon at itigil na ang pagbabanta ng “rebolusyon” kung siya ay ma-disqualify. Bukambibig niya ang pagtanggap ng disqualification  kung ito ang desisyon ng COMELEC, kaya sinabi pa niya na kung maaari ay ituon din ng mga sumusuporta sa kanya ang atensiyon nila sa ibang mga kandidato, upang makapili sila ng karapat-dapat kung sakali ngang siya ay ma-disqualify. Pinapakita ni Duterte na hindi siya sakim, dahil ang gusto lamang niya ay maging realistic ang mga supporter niya batay sa mga umiiral na sitwasyon. Sa isang banda, malinaw pa rin ang pahayag niya na hindi siya umuurong sa pagtakbo bilang presidente ng Pilipinas.

 

The 2016 Philippine Presidential Election…could be the worst

The 2016 Philippine Presidential Election

…could be the worst

By Apolinario Villalobos

In the eyes of the ordinary Filipino, the 2016 Philippine Presidential election will be “bloody” and full of frauds, aside from very expensive due to the expected massive vote-buying that will happen. The following are the reasons why:

• Roxas, Pnoy’s bet must win so that he (Pnoy) will be assured that his cases and planned suits will not prosper. If Roxas wins, he will find his hands full of indebtedness to people, aside from Pnoy, who wanted him to sit as president so that they can go on with their corrupt practices, by virtue of manipulation.

• Binay must win so that his graft cases will not prosper, especially, if the corrupt congressmen who stand as the majority in the Lower House will cross over to his side of the fence. Binay’s success will also signal the victory of Enrile, Jinggoy Estrada and Bong Revilla, who may even be granted “temporary” release from their detention, and Pnoy will have his share of humiliating court appearances.  Binay might even be supported by militants who are observably very silent when it comes to issues against him.

• If Poe wins, both Pnoy and Binay will surely spend days in court to defend themselves for graft cases filed against them. The only hope of Poe is the united stand of the different Christian churches. Militants will definitely not support her. If, the Roxas camp will be split at the last minute in her favor, she will have a chance of winning. Those from the Roxas camp who will support her, are the “trapos” (traditional politicians), who will again change their color, hoping that they can control the inexperienced Poe, hence, continue in pursuing their selfish motives which stinks of corruption.

Because of the above situations, both the Roxas and Binay camps will exert deadly effort, though separately, to discredit Poe. The Roxas camp will do it very subtly, while Binay’s will be severe, touching even on trivial matters, such as Poe’s adoption, which it is doing now. But, the bitter fight shall be between Roxas and Binay.

The campaign season will make the electorate temporarily rich because of the expected flood of cash, although, some bills shall be bogus or fake, as usual. Electoral campaigns shall be characterized by cash dole-outs even in broad daylight, without fear or timidity. Most alarming, though, is that the people behind the “hello Garci” scandal are still lurking in the COMELEC!

The Commission on Election is expected to play “helpless” on election-related problems due to their claim for inadequate facilities and staff, as their way of washing their hands every time problems crop up during election. Expect, too, finger-pointing on the foreseen failure of vote-counting due to breakdowns of the already inadequate computers.

Worst, there may be attempts to declare a failure of election and a military take-over. The forthcoming election is expected to be chaotic because honor and integrity of the families concerned, except that of Poe’s, are at stake!

The “Extraordinary” Resolute Stance of Sacked SAF Chief Getulio Napenas

The “Extraordinary” Resolute Stance of
Sacked SAF Chief Getulio Napeῆas
By Apolinario Villalobos

Ever since the sacked SAF Chief Getulio Napeῆas gave interviews, until the first day of the Senate Hearing on February 9, 2015 about the Mamasapano massacre, the guy sounded resolute and sure of his statements. His body language implies that he is leaning on “something” strong or formidable. Is that “something” a promise that everything will be alright for as long as he takes responsibility of the SAF’s intrusion into the MILF’s “territory”? Who gave him that assured “something”?

Although, he mentioned the name of Purisima during the hearing, all that he attributed to him were the “suggestions”, which for him were not “orders”. But why take such suggestions to the point of following them to the last letter from a suspended boss? Why did he disregard the Secretary of a Presidential cabinet, DILG, and who is after all, higher than Purisima? And, worst, why did he disregard the OIC of PNP? It should be noted that during his early interviews he clearly stated that he was coordinating with Purisima and Ochoa, with the latter, he believes to be confiding with the president. By having knowledge of what are afoot, puts the parties involved in a questionable position, short of saying that they are in collusion with the active party who, in this situation is Napeῆas.

Again, was Napeῆas given assurance that there will be no investigation? Or, is he hoping that if ever there will be one, and which unfortunately there are several going on, the expected results are expected to be conflicting, and eventually will be just be junked as had happened to the rest of investigations? Obviously, during the Senate hearing, he got rattled and struggled with his replies when bombarded with questions by unbelieving senators. But he did not waver in blaming the Armed Forces for not immediately giving assistance….at least he has some party to blame for the casualties that the SAF suffered, aside for course from the MILF and the BIFF.

It is very observable in the country’s justice system, that unless the ones tried are political foes, the cases are not given much attention. One glaring example is the Maguindanao massacre which up to now has no convicted party yet, despite the strong evidences. But for the corruption cases tagged to Napoles that involve the political foes of the administration, the action is very swift, resulting to the detention of Enrile, Estrada and Revilla. The same is true with the Binays who are drenched to the bone with graft cases, to make sure that the elder Binay will not have a chance during the Presidential race in 2016.

The senators are smelling something fishy and just like the rest of the Filipinos who are patiently following this latest case of irresponsibility, they cannot accept the alibis of the sacked SAF chief.

Ang Mga Senaryo ng Pulitika sa Pilipinas

Ang Mga Senaryo ng Pulitika Sa Pilipinas

Ni Apolinario Villalobos

May naglalabas na ng paid advertisement sa radyo na nagpaparating ng mensaheng dapat na ipagpatuloy ni Pnoy ang kanyang panunungkulan bilang Presidente. Wala daw kinalaman dito ang Malakanyang sabi ng mga tagapagsalita. Iyan ang sabi nila…

Nag-uumpisa na ang senaryo para kay Pnoy. Sa kabila ng kabi-kabilang panawagan upang tuldukan na niya ang mga espekulasyon, pabali-baligtad ang sinasabi niya…isang araw sasabihin niyang hindi na siya hihingi ng extension, sa mga susunod na mga araw, uulitin niya ang pudpod nang monologue na: “pakikinggan ko ang mga boss ko…”

Ang isang survey kamakailan lamang, malinaw ang mensahe ng mga Pilipino…ayaw na nila kay Pnoy. Ang mga kaparian sa Cebu, nagpadala rin ng mensahe na bumaba na siya sa puwesto sa 2016, binasura din ito ng Malakanyang. Kamakailan pa rin, sinabi ni Pnoy na kailangang maipagpatuloy daw ang mga “reporma” ginawa niya. Anong mga reporma? – yan ang tanong mga Pilipino.

Dahil ipinagpipilitan talaga ng partido ni Pnoy na kailangan niyang ipagpapatuloy ang paglilingkod sa bayan, inilutang naman nila ang posibilidad na tatakbo siya ngunit bilang Bise ni Mar Roxas. Kung ito ay kakagatin, malamang na ganito na ang mangyayari dahil wala nang poproblemahin pa sa pagbago ng Saligang Batas. Magtutulungan ang dalawa, hindi na rin gagalawin pa sa puwesto ang mga dati nang naitalaga na tulad nina Abad sa DBM at Abaya sa DOTC.

Walang nakikitang lakas sa personalidad ni Roxas at sabi pa ng karamihan, pati na ang mga taga-media, puro lang daw salita at paporma, subalit pagdating naman sa kalinisan ng pagkatao, may puntos na siya. Kung silang dalawa ni Binay ang pagpipilian, malamang madugo ang labanan dahil malakas pa rin ang hatak ni Binay kahit na hayag na ang mga anomaly sa Makati noong kapanahuna nito.

Si Allan Peter Cayetano naman, noon pa man, maingay na sa pagpapahiwatig ng kanyang ambisyon na maging presidente at idiniin pa ng salitang, “sino ba ang ayaw ng mas mataas na puwesto?”. May bahid man ng katiwalian, kung ikukumpara sa ibang mga senador, mantsa lang ang nakulapol sa kanya. At upang masiguro ang kanyang exposure sa mga tao, nagpapalabas ang kampo niya ng mga ads sa TV subalit ang sinasangkalan ay ang baluwarteng Taguig. Kinukumpara niya ito sa Makati at tahasang pinapakita ang kaibahan ng paggastos sa mga proyekto…na para bang sinasabi na ang mga proyekto sa Taguig ay nagawa pero hindi pinagkitaan, hindi tulad ng mga sa Makati na malalaki nga subalit pinagkitaan naman. Idiniin ang mensahe ng mga salitang, “pwede naman pala…”. Problema lang ni Cayetano kung sino ang bibitbiting Bise, dahil malabo si Trillanes dahil wala naman itong malakas na hatak sa mga tao.

Kung ang magka-tandem na Roxas/Aquino ay wala nang problema sa ngayon pa lang, dapat si Binay ay kailangan nang magpalutang din ng posible niyang ka-tandem bilang Bise, na ang inaasahan ng marami ay si Pacquiao naman. Kung ambisyon ang paiiralin ni Pacquiao, malamang tatanggapin niya ang alok…without thinking. May dahilan si Pacquiao na kagatin ang alok ni Binay kung sakali, at ito ay ang hinanakit niya sa administrasyon na hindi man lang siya tinulungan sa kanyang kaso laban sa BIR na naghahabol sa kanyang mga kinita. Sa hanay ng mga senador, wala nang makukuha si Binay, kahit nandiyan ang posibilidad na maaaring mapilitang tumakbo sa pagka-Bise si Grace Poe. Ang popular na kasabihan ngayon sa Senado at Kongreso ay, parang nagpahalik daw sila kay Hudas kung dumikit sila kay Binay.

Si Miriam Defesor Santiago naman, sana ay magbago na ang isip at huwag na lang tumakbo sa kahit anong puwesto, Presidente man o Bise, dahil sa kanyang kalusugan. Sa mga hearing pa nga lang sa Senado, halos himatayin na siya dahil sa mga pasaway na mga kasama, lalo na siguro kung buong Pilipinas na ang hahawakan niya. Marami siyang magagawa bilang consultant o adviser ng kung sinong uupo na may tiwala sa kanya. Ang galit lang naman sa kanya ay si Enrile, kaya wala siyang dapat ipangambang mawawala siya sa eksena ng pulitika.