Jovy
(…para kay Jovy Jovida)
Ni Apolinario Villalobos
Isang simpleng tao na sa Quezon ay sumibol
Napadpad sa Maynila dahil sa hila ng kapalaran
At dahil sa ugaling walang bahid ng pagkukunwari
Magandang buhay siya’y lubos na nabiyayaan,
Pati na ng matatapat na kaibigan.
Guhit na rin yata ng kanyang palad na makilala
Isang dilag na mayumi at maganda – si Nora,
Dahil siya ay matiyaga at mapagpakumbaba
Ano pa nga bang gagawin ng dalaga
Kundi tanggapin at mahalin siya.
Hindi birong hirap ang dinanas ni Jovy
Upang mairaos ang buhay ng kanyang pamilya
Dagdag pa ang tulong na paminsan-minsan
Ay pinaaabot sa mga mahal na naiwan
Sa tahimik na bayang sinilangan.
Kapalaran pa rin niyang umangat ang buhay
Nakadagdag pa ang pagmamahal ni Nora
Na sa kanya ay nagbigay dagdag na lakas
Upang tahakin mga baku-bakong landas
Tungo sa buhay na maaliwalas.
Natupad niya ang buhay na sa kanya’y itinadhana –
Buong tapang na hinarap ang lahat ng pagsubok
Kahi’t minsa’y hindi man lang nag-alinlangan
Dahil alam niyang Diyos ang sa kanya’y gumagabay
Hanggang sa dulo ng landas –
Kung saan SIYA ay kumakaway….