Unawain na lang ang Ugali ni Pnoy, hindi man natin ito gusto….pero dapat handa siyang managot pagbaba niya sa puwesto

Unawain na lang ang Ugali ni Pnoy, hindi man natin ito gusto
…pero dapat handa siyang managot pagbaba niya
Ni Apolinario Villalobos

May punto ang isang propesora ng UP na ininterbyu sa pagsabi na huwag pilitin ang pangulo kung ayaw niyang humingi ng tawad dahil sa kapalpakan ng operasyon sa Mamasapano na naging sanhi ng kamatayan ng 44 SAF commandos, at ilang sibilyang lokal na naipit sa palitan ng putok.

Paulit-ulit na pinalulutang ang mga mali ng pangulo, tulad ng: pagbigay ng pahintulot sa suspendidong hepe ng PNP na si Purisima na makialam sa operasyon; pag-etsa puwera kay Roxas na hepe ng DILG at sa OIC ng PNP sa mga huling pakikipag-usap niya kay Purisima at Napeῆas; at ang hindi pagbigay ng karampatang halaga o urgency sa operasyon, kaya hindi niya na-monitor at naging dahilan upang hindi siya makapagbigay ng mas malinaw na desisyon nang maipit na sa Mamasapano ang mga SAF commandos. Sa kabila ng lahat, walang epek sa pangulo ang nangyaring trahedya, kaya ang pinaka-simpleng “I am sorry” ay hindi man lang niya nasambit.

Sa isang talumpati, umasta siyang “ama” na nawalan daw ng mga “anak”….hanggang doon na lang. Ang tinutukoy niya ay ang pagkamatay ng mga SAF commandos. Subalit ang magpakita na siya’y kinokonsiyensiya kaya dapat siyang himingi siya ng pasensiya, ay hindi man lang pumasok sa kanyang isipan.

Ang tingin ngayon ng mga Pilipino sa pangulo ay isang sinungaling. Ang masaklap sa ginagawa niyang pagtatakip sa kasalanan gamit ang kasinungalingan ay lumalala habang naglalabas siya ng mga saloobin na nakaangkla pa rin sa kasinungalingan. Sa halip na mabawasan ang mga kasinungalingan ay lalo pang nanganganak ang mga ito, hanggang sa umabot sa puntong wala nang makitang paraan upang siya ay makabawi, DAHIL SA PAGKAPATONG-PATONG NA NG MGA KASINUNGALINGAN.

Paano niyang i-deny ang mga na-rekord na niyang mga nakaraang talumpati na salungat sa mga kasalukuyan niyang sinasabi? Tulad na lamang ng may lakas-loob niyang pagsabi na ang BOI report ang magbibigay ng linaw sa kaso ng Mamasapano kaya ni hindi na niya kailangan pang bigyan ng kopya nito. Ni hindi siya nagpaunlak ng interbyu at bandang huli, dahil sa ugali niyang paninisi, pati si Roxas ay sinisi, at hindi daw nagparating ng imbitasyon ng BOI sa kanya para sa isang interbyu, ganoong maaari naman talaga siyang magkusa. Ang malinaw ay nag-presume siya na magiging kuntento na ang BOI sa pag-pick up ng mga impormasyon mula sa kanyang mga talumpati. Subalit nang lumabas ang resulta na nagdidiin sa kanya, nataranta yata kaya pinatawag ang BOI sa Malakanyang! Nang mabisto ng media ang miting niya sa BOI at pinasabog ito, napahiya yata kaya, buong “katapangan” na nagsabi ang Malakanyang na hindi nila babaguhin ang BOI report…dapat lang dahil bago nakarating sa kanila ang isang kopya, may nabigyan nang mga ibang tao!

Pwede nang tanggapin ang sinasabi ng Malakanyang na may prerogative si Pnoy o may karapatan sa paraan ng pagbigay ng kautusan na maaaring sumira ng umiiral na “chain of command”, PERO DAPAT IHANDA NIYA ANG SARILI NIYA SA RESULTA AT TANGGAPIN KUNG ITO AY PALPAK KAHIT PA MAY PANANAGUTAN DIN ANG KANYANG INUTUSAN…KAYA, PAREHO SILANG DAPAT MANAGOT…LALO NA SIYA BILANG TAONG NAGBIGAY NG UTOS!

Hindi makakawala sa pananagutan ang pangulo sa kanyang pananagutan dahil sa trahedyang nangyari sa Mamasapano. Hindi siya maaaring maghugas- kamay, dahil kaakibat ng responsibilidad niya bilang lider ang tumanggap ng sisi sa mga bagay na may direkta siyang kinalaman dahil sa prinsipyo ng “command responsibility”.

Ang hinihintay ng maraming Pilipino ay ang pagbato ni Pnoy ng paninisi kay Gloria Arroyo dahil sa nangyaring trahedya sa Mamasapano! Isang classic na kwento yan kung sakali na only in the Philippines mangyayari! Dapat mag-ingat si Pnoy dahil baka mag-krus pa ang kanilang landas pagbaba niya sa puwesto, kung hindi matuloy ang nilalakad na pagpa-confine ni Gloria Arroyo sa kanilang bahay dahil sa lumalala niyang kalagayan.

Hilong-hilo na ang mga taga-Malakanyang sa Pagdepensa sa Pangulo sa Paglabas ng Report ng BOI

Hilong-hilo na ang mga taga-Malakanyang Sa Pagdepensa
sa Pangulo sa Paglabas ng Report ng BOI
ni Apolinario Villalobos

Sinasabi ko na ngang masisira na naman ang porma ng Malakanyang kung hindi aayon sa kanya ang report ng BOI. Kaya sa paglabas ng report ng Board of Inquiry (BOI) halos wala na sa ayos ang mga sinasabi ng Malakanyang sa kapipilit nilang depensahan ang pangulo na nadikdik ng nasabing report. Ang sabi ni Lacierda, hindi man lang nakosulta ang pangulo at wala naman daw “chain of command” sa PNP kaya hindi dapat gamiting batayan sa “paglabag” ng pangulo.

Una, hindi bingi ang taong bayan upang hindi marinig ang sabi ng BOI na hindi sila pinagbigyan ng Malakanyang sa kanilang hiling na makunan ng pahayag ang pangulo, subalit sila ay hindi pinagbigyan. Pati nga daw si Purisima ay hindi mahagilap. Pangalawa, sa isyu ng “chain of command”, mismong matataas na opisyal ng militar at mga opisyal ng gobyerno na ang “chain of command” na isang prinsipyo ay isa lamang sa mga tawag sa pagdaloy ng responsibilidad at kautusan. Kahit saang ahensiya pribado man o publiko ay meron nito. At, pangatlo, dinig na dinig ang pagyayabang ng Malakanyang sa pagsabi na hindi na daw kailangang bigyan ng kopya ng report ang pangulo…ito ay nang lumabas na ang report pero hindi pa naipahayag ang laman, kaya walang nakaalam. Subalit nang mabunyag ang laman ng report na nagdidikdik sa pangulo – pumalag ang Malakanyang. Pang-apat, mismong pangulo ang nagsabi sa isa niyang talumpati na ang report ng BOI ay walang kinikilingan. Akala siguro nila ay papanigan ng BOI ang pangulo! Naputukan na naman ng bomba sa mukha ang mga taga-Malakanyang!

Naging literal na ang mga taga- Malakanyang sa kanilang mga pahayag na parang mga abogadong pulpol sa pagpaliwanag ng mga batas upang magpalusot ng mga kaso ng mga tiwaling tao na sa unang tingin pa lamang ay talunan na! Isa itong senyales ng pagka-desperado! Hanggang kaylan magsisinungaling ang mga taga- Malakanyang?…ang mga tauhan doon ng pangulo?….at ang pangulo mismo? Nagmumukha na siyang manika…walang damdamin, dilat ang mata habang nagsasalita! At ang sabi naman ng isang respetadong mambabatas na dati niyang kaalyado, ay para na lang siyang zombie ngayon! Naglalakad at nagsasalita nang wala sa sarili!

Ang mga ipinahayag ng BOI ay mga findings lamang, at kahit may mga rekomendasyon, ay walang conclusion. Subalit ang mga findings ay mga katotohanan….At sa palaging sinasabi ng pangulo na “the truth will set us free”, SIYA NA MISMO ANG NAGKANULO SA KANYANG SARILI …. TALAGANG TOTOONG UNTI-UNTI NANG NAKAKAALPAS SA TANIKALA NG PANLOLOKO NIYA ANG MGA PILIPINO DAHIL NAKIKITA NA ANG TUNAY NIYANG KULAY… ANG KULAY NG ISANG TAONG SINUNGALING!

On the Philippine Leadership’s Integrity

On the Philippine Leadership’s Integrity                           

By Apolinario Villalobos

 

The world is ruled in pockets by different kinds of government. They differ in ideology, as while some espouse democracy, others adhere to communism. Some are found to be effective, but some are beset with unrest, indication of their constituents’ mistrust. The people’s trust is hinged on the integrity of leadership. These are shown by giant nations such as Russia, the People’s Republic of China, and North Korea, all of which have leaders who had a steadfast hold on to their mandate because of their people’s trust. On the democratic side, worth mentioning are the United States of America and Japan. Command responsibility as the kernel of leadership makes the leader feel that his being at the helm of his nation could cost his life and honor.

 

Lately, the leader of Korea vacated his post due to the sensational mishap that involved the sinking of a ferry carrying students on their way to an island. Japan is no stranger to this honorable observance of “command responsibility”, even the Chinese and the Americans. But in the Philippines, although, the evidences of crimes committed by government officials would cram the pages of dailies, as well as, testimonies straight from the lips of their cohorts, they still hold on shamelessly to their posts. Even the conditional leave of absence while investigations are going on, is far from their mind. This attitude that smacks of egocentricity puts the whole nation in a dubious situation in the eyes of the whole world.

 

In the Philippines, the justice system is shamelessly abused by personalities with doubtful integrity – they, who are supposed to be models of righteousness, well-educated, progenies of some respectable families whose names even grace the pages of the country’s history. Unfortunately, they have become the stains of the Filipino race. 

 

Every time the current president speaks about accomplishment or difficulty to move on, he always mentions the supposed corruptions of the previous administration. But unconsciously, as he points one accusing finger at the previous administration, three fingers of the same hand are pointing at him…his own administration which is cowering due to simultaneous investigations of his people on the same issue – corruption. And, yet, he has the courage to ask the Filipinos to choose the right person who will replace him, a person who would continue what he started. Those who read in dailies his rhetoric just raise their eyebrows, as they have yet to know what he did worthy of what he is asking for.