Ang Tungkulin at Responsibilidad

Ang Tungkulin at Responsibilidad
Ni Apolinario Villalobos

Ang tungkulin ay hindi na dapat inuutos pa at ang responsibilidad ay may kaakibat na pananagutan sa lahat ng ginagawa ng isang tao. Bilang isang matalinong nilalang, alam ng bawa’t tao na kasama ang dalawa sa anumang pinasukan at inako niya.

Sa isang trabahong pinasukan halimbawa, alam ng isang tao kung ano ang mga dapat asahan sa kanya kaya may tungkulin siyang tuparin ang mga ito. Nakapatong sa kanyang balikat ang pagpapatupad ng mga ito sa abot ng kanyang makakaya, subalit kung siya ay mabigo, dapat siyang managot – yan ang responsibilidad.

Sa ibang bansang Asyano tulad ng Korea at Japan, ang dalawang nabanggit ay itinuturing na mitsa ng buhay at ang katumbas ay kahihiyan. Kapag nabigo sa mga ito ang mga tao doon, itinutulak sila ng kahihiyan upang wakasan na ang kanilang buhay. Para sa kanila, ang kabiguan sa mga ganoong bagay ay duming didikit sa kanilang pagkatao habang buhay at ang makakapaghugas lamang ay kamatayan.

Sa Pilipinas, iba ang kalakaran at nangyayari, lalo na sa gobyerno. Kung may mga palpak na pangyayari, lahat ng sangkot ay nagtuturuan. Mayroon pang mga walang takot sa pagbanggit sa Diyos na saksi daw nila sa pagsabi nilang wala silang kasalanan. Pati ang kalikasan ay binabanggit, kaya tamaan man daw sila ng kidlat, talagang wala silang bahid ng kasalanan. Mabuti na lang at wala sa mga “matatalinong” ito ang nagdidiin ng kanilang sinabi ng, “peks man”!

Ang mga halimbawa ng mga problema na idinaan sa turuan ay ang Mamasapano Massacre, usad-pagong na pag-rehabilitate ng mga biktima ng typhoon Yolanda, nakawan sa kaban ng bayan, ang pinagkakaguluhang West Philippine Sea, ang nawawalang pondo ng Malampaya, ang mga problema sa LRT at MRT, at mga sunog na ang pinakahuli ay nangyari sa Valenzuela (Bulacan), sa Gentex na pagawaan ng tsinelas. Lahat ng mga sangkot na tao at ahensiya ay ayaw umamin ng kasalanan. Matindi talaga ang sakit ng Pilipino na “feeling linis syndrome” o FLD!

Sa mga pangyayaring nabanggit, malinaw na walang maayos na koordinasyon na pinapatupad. Ang mga ahensiya at mga tao sa likod nila ay nagkukumahog upang makakuha ng credit kung sakaling tagumpay ang mga ginagawa nila, subalit, mabilis ding mambato ng sisi sa iba kung sila ay nabigo.

Sa isang banda naman, ang presidente ng Pilipinas ngayon ay walang humpay ang pagbato ng sisi sa nakaraang administrasyon dahil sa mga kapalpakang dinadanas ng kanyang pamumuno, ganoong ang problema niya ay ang mga taong itinalaga niya sa puwesto, na ang iba ay matagal nang dapat niyang tinanggal subalit hindi niya ginawa.

Sa panahon ngayon, maraming mga magulang ang hindi nakakatupad ng kanilang mga tungkulin sa kanilang mga anak na lumalaking suwail. Ang sinisisi nila ay ang mga makabagong teknolohiya kaya nagkaroon ng internet, at mga barkada ng kanilang mga anak. Yong ibang magulang naman, taon-taon ay naglilipat ng anak sa iba’t ibang eskwelahan dahil palpak daw ang mga titser. Kung tumingin lamang sa salamin ang mga magulang, makikita nila ang kanilang pagkakamali dahil dapat ay sa tahanan nagsisimula ang paghubog ng kabataan. Ang eskwelahan at mga titser ay tumutulong lamang.

Marami na kasing magulang ngayon na mas gusto pang makipagsosyalan sa mga kumare o umatend ng ballroom dancing, makipag-inuman sa mga kabarkada, makipag-shooting, makipag-weekend motoring, atbp., kaysa makipag-bonding sa mga anak. Ang dinadahilan nila ay ang kapaguran sa paglilinis ng bahay, pagluluto, paglalaba, pagpasok sa trabaho, overtime sa office, atbp – kaya kailangan nilang magpahinga naman! Kung hindi ba naman sila nuknok ng ka…ngahan!… papasok-pasok sila sa ganoong sitwasyon, pagkatapos ay sisisihin ang pagod! Kung honest sila, dapat ay sisihin din nila ang libog ng katawan! Sa ginagawa nila, mga anak nila ang kawawa!

Dapat isipin ng isang tao kung kaya niya ang mga tungkulin at responsibilidad sa papasukan niyang sitwasyon. Ang kailangan niya ay katapatan sa sarili, hindi ang nagpapalakas ng loob na, “bahala na”.

Trust, Confidence and Betrayal

Trust, Confidence and Betrayal

By Apolinario Villalobos

 

More often than not, it is not easy to just trust anybody… anybody for that matter. Without trust, there is no confidence.  Even within the family, members sometimes hold back information and feelings from each other. It comes to a point, that even the mother sometimes misunderstands her children because they do not confide some of their feelings, especially, problems with her. More so with most parents, as husbands and wives, they cannot help themselves from not divulging everything about themselves. Some couples are fortunate that despite this predicament, they still persist in maintaining their relationship for the sake of the children.

 

Betrayal results when despite the effort of a person to trust somebody, behind his back, the confidante does otherwise, especially, due to selfish motives. A trusting wife for instance is betrayed by her philandering husband; a trusting husband is betrayed when the wife dates her college boyfriend; a sister who sneaks out of the house to date a suitor may be betrayed by a brother to their parents, just because she failed to give him the promised money in exchange for a cover up. The greatest betrayal was done by Judas when he turned over Jesus to his enemies in exchange for a few pieces of silver. The betrayal was done despite the trust given him by Jesus as one of his apostles.

 

Practically, no country is free from the hideous betrayal of their leaders after they were elected to their posts by the citizenry.  Somehow, in time, due to selfish motives, the trust and confidence given by voters to their officials crumble. These selfish motives are spelled by corruption which has become a common mark of the various governments, today.  No government in the world could attest that it is free of this evil stain.

 

Among friends, to prevent betrayal to ensue, insignificant differences are endured which is a commendable act, although, the level of their trust and confidence to each other has been affected. But not everybody can be persevering enough, especially, if pride comes in the way. We have to be honest about that.

 

Mankind will never be free from this quandary. There will always be a reason for not trusting and commit betrayal. Even among countries that have forged treaties of mutual protection, there will always be a hidden agenda of selfishness. Not even the United Nations will ever be an organization of countries that trust each other, as signs evidently show how underdog countries are left by their big brother allies at the mercy of clandestine exploiting ones…not even the different religions with their respective hierarchy within which, a scramble for supremacy regularly puts them in embarrassing headlines.

 

Heaven was not spared from this.  All we have to do is check the bible for the story about “fallen angels”…