Ano Ba Talaga ang Pag-ibig?

Ano Ba Talaga Ang Pag-ibig?

By Apolinario B Villalobos

 

 

Mula pa noong panahong nauna

Ang pag-ibig ay sinisimbolo na ni kupido

Isang  anghel na laging tangan ay pana

Nakaumang sa magsing-irog

At handang magpakawala ng palaso

Na siyang tutusok sa mga puso

Magpapatibok sa mga ito ng mabilis

Hudyat na nabaon na ang pag-ibig

At handang bigkasin ng kanilang bibig.

 

Marami na ang namatay dahil sa pag-ibig

Marami na rin ang nasiraan ng bait

Marami  rin ang napariwara

Kaya  sa murang gulang ay nagsama

Nagpadami ng supling sa mundong ibabaw

Naging  palamunin at sa kalye’y pakalat-kalat

Walang direksyon ang buhay nguni’t

Kung umasta sila akala mo’y sikat –

Mga katawang nanlilimahid sa gulanit na damit.

 

Masarap ang umibig kung isip ang magpapanaig

At hindi damdamin na malayo sa utak

Na siyang dahilan ng masakit ng pagbagsak

Kapag natauhan sa bulag na dikta ng damadamin

Na kung umiral ay animo ulap sa kalawakan –

Natatangay ng hangin at hininigop ng init

Patungo sa mga palanas na tigang

Naghihintay na kahi’t ambon ay mabiyayaan

O di kaya’y hamog sa magdamag o kinaumagahan.

 

Di dapat umasa ng kung anu-ano na dala ng pag-ibig

Dapat hintaying kusang ialay ng taong nakakadama nito

Dahil pagkasiphayo lamang ang idudulot sa umaasa

Kung hindi dumating ang minimithi
Na nakikimkim ng damdaming kimi;

Dapat ding likas na maipakita sa mga kilos

Ang marubdob na nadarama ng isang umiibig

Huwag hintaying hingan ng kanyang irog

Ng mga bagay na sa harap niya ay dapat idulog.

 

Banal ang tunay na pag-ibig

Ito ay hindi libog na sa isang saglit

Kakawala sa katawang nag-iinit;

Kaakibat nito’y pagtatanging di nagdududa

At turingang may respeto sa isa’t isa,

Ang  bawa’t tibok ng puso para sa iniirog

Dapat ay laging dumadaan  sa utak

Nang sa gayon, lahat ng naipapakita sa kilos

At nasasambit ng bibig ay napag-iisipang lubos.

Ang Talumpati ni Pnoy Aquino sa Mamasapano Massacre Anniversary (25 January 2016)

Ang Talumpati ni Pnoy Aquino sa

Mamasapano Massacre Anniversary (25 January 2016)

Ni Apolinario Villalobos

 

Sa pagsalita ni Pnoy Aquino sa anibersaryo ng pagpatay sa SAF44 ngayong araw, 25 ng Enero, ay kung ano-ano na namang matulaing kataga ang binitwan niya. Kaylan kaya titigil ang presidente sa ganitong gawain na bistado namang puro buladas lang? Hindi makakalimutan ang mga binitiwan niyang mga pangako lalo na ang “tuwid na daan”, noong nangangampanya pa lang siya, hanggang sa siya ay umupo na. Pati ang mga “pangako” para sa mga pamilya ng mga pinatay na SAF44 ay hindi pinatawad ni Pnoy dahil sa mga bulilyaso na naman.

 

Ayon sa tatay ng isang pinatay na SAF, iilan lang sa mga pinangakong benepisyo ang kanilang natanggap. Ang pabahay ay maliit at nasa isang liblib na panig ng Laguna at hindi mararating kung walang sariling sasakyan. Ang isang benepisyo para sa dependent ay tahasang sinabi ng pamunuan ng PNP na hindi pwedeng ibigay dahil lampas na sa minimum na gulang ang tinutukoy na dependent, subalit sana ito ay ginawang exemption na lang, dahil gagamitin sa isang hindi pangkaraniwang sitwasyon…subalit hindi nangyari, sa kabila ng pangako ni Pnoy.

 

Hindi makalimutan ang hindi niya pagsalubong nang dumating ang mga labi ng SAF44, pagkatapos ay sasabihin niyang dadalhin daw niya hanggang sa hukay ang sakit na dulot ng nangyari na gusto pa niyang ituring na isang “insidente” lamang, at hindi “masaker”? Dahil sa kasanayan na niyang magbigkas ng mga kasinungalingan, akala niya lahat ng mga sinasabi niya ay totoo….napaniwala niya ang sarili sa ganito. Subalit hindi tanga ang taong bayan upang paniwalaan ang mga sinasabi niya.

 

Upang mabawasan ang bigat ng kanyang mga pagkukulang bilang presidente ay panay paninisi ang ginagawa sa nakaraan administrasyon ni Gloria Arroyo na nagpamana daw sa kanya ng mga kapalpakan. Bakit hindi na lang niya ituwid kung may mali at punan kung may kakulangan, sa halip na siya ay magdadakdak na hindi gawain ng isang lalaking tao, lalo pa at ayon sa kanya ay  “ama” siya ng sambayanang Pilipino? Ang salitang “ama” ay nanggaling din sa kanya dahil sa kahiligan yata niya sa tula, subalit hanggang turing na lang ito, dahil hindi nga niya pinapakinggan ang kanyang mga “boss” na taong bayan, ang bago na namang turing na “ama” pa kaya? Hindi lang tahasang pagbibingi-bingihan ang kanyang ginagawa, kundi pati na rin ang pagbubulag-bulagan, at lalo pa ang pagmamaang-maangan kaya marami tuloy ang nagtatanong kung may presidente ba ngayon ang Pilipinas.

 

Ang pinakamagandang magagawa ni Pnoy upang makabawi sa mga kahihiyan ay huwag nang mangako at bawasan ang paggamit ng mga matalinghagang salita sa kanyang mga talumpati. May panahon pa naman siya upang mabago kahit kapiraso ang pagtingin sa kanya ng sambayanang Pilipino at makakuha uli ng respeto…yan ay kung pakikinggan niya ang mga matitino niyang taga-payo, lalo na ang mga “boss” niya.

The Hurting Truth in the Message of the Chief Justice of the Supreme Court about the BBL

The Hurting Truth in the Message
of the Chief Justice of the Supreme Court
about the BBL
By Apolinario Villalobos

Now that the Chief Justice of the Supreme Court has spoken about the blatant disrespect of the Constitution by some parties, those guilty without even being told, should better pack up their things and get out of the comfortable offices which they were told to occupy, by the President.

In particular, the hurting truth in the message of the Chief Justice concerns the “bright” government representatives to the peace panel that framed the BBL. How can a UP professor and a lawyer fail to know that what they were doing were against the Constitution? Worst, they do not have the heart to accept their fault, despite enlightening criticisms. Obviously, it seems that no counter-proposals from them were laid on the table, every time the MILF group presented theirs that resulted to the humiliating failure of their effort.

With the softening of the MILF’s stand, it is obvious that its leadership seem to have realized the truth in what the Chief Justice said. The representatives of the government, Deles and Ferrer on the other hand, are still naïve and numb to the insinuated message. With all the overpowering criticisms, I cannot imagine how the lady professor, Ferrer, can still lecture on her students the same principles that she believes in. She should ask herself this time, if she can still be an effective professor who has the responsibility to teach what is true. The big question is: will UP still retain her now that her integrity has been questioned?

Truth Cannot be Forced on Others

Truth Cannot be Forced on Others
By Apolinario Villalobos

Yes, truth cannot be forced on others. What is true for one guy is not necessarily true for the other who does not think the same way as the former. And, this is how trouble develops among the peoples of the world who precisely do not think in the same way. When one firmly holds on to his principles and beliefs, differences are developed, and they create gaps in the relationship with others who think otherwise.

One sensitive area that easily breeds differences is religion. In this arena of differing beliefs, some groups even go to the extent of killing to assert their religion. One particular group, the Islamic, even makes use of a traditional belief, such as jihad, to purportedly save souls. In the past, those who constitute the leadership of the Catholic Church even resort to torture to force the truth into the minds of the supposedly unbelievers.

Another area is ideology in which the major players are communists and adherents of democracy. Pages of history in many countries that became victim to this struggle show gruesome results of the efforts exerted by both parties. This struggle continues until today, although got mellowed by co-operation for the sake of progress hinged on interdependent economies of the world.

Truth can only become what it should be if the targeted recipient will open his mind as a gesture of acceptance. Unfortunately, it does not always happen. While others can go to the extent of killing to force the truth he believes in, the latter on the other hand, would rather die than have his own truth be overruled by the one being forced into him.

The world practically floats on all kinds of “truths” as each earthling believes he is right. HOWEVER, this general belief does not give the “true and righteous” result, as shown by pockets of war that pockmark the earth. At the end, I can then say, that TRUTH IS NOT ALWAYS RIGHT!…that’s as far as I am concerned.