Ang Trapik ay Nasa Ibabaw ng mga Tunay na Problema

Ang Trapik ay Nasa Ibabaw ng mga Tunay na Problema

Ni Apolinario Villalobos

 

Ang isyu ng problema sa trapik sa malalaking lunsod ng Pilipinas lalo na sa Manila ay yong sinasabi sa Ingles na “scum” o “froth”. Kung ihahalintulad sa hindi dumadaloy na tubig sa estero, ito yong mga animo ay bumubulang nakapaibabaw sa maruming tubig, at kung sa serbesa naman ay yong lumutang na bula pagkatapos ibuhos sa baso. At, dahil lumulutang agad ay unang nakikita. Ganyan din ang trapik na nakikitang problema sa mga kalsada ng mga lunsod. Subalit, ang katotohanan ay hindi ito mangyayari kung walang problema sa bandang “ilalim” ng sitwasyon. Ang mga sumusunod ay naisipan ko lang na baka mga problema:

 

• Kaluwagan sa pagbili ng mga bagong sasakyan dahil nagkakamurahan ng presyo….at, hindi kinokontrol ng gobyerno. Kung kontrolin naman ay sasabihin ng mga apektado na laban ito sa karapatan ng isang malayang Pilipino. Ang kagustuhan ng karamihan na bumili ng sasakyan ay bunsod ng kultura ng Pilipino na may kinalaman sa kayabangan. Kahit nangungupahan lang ng kuwarto ang pamilya, halimbawa, ng isang simpleng empleyado ay gusto pa rin ng padre de pamilya na magkaroon ng sasakyan para may pangporma at magamit sa pamamasyal sa Luneta ang pamilya.

 

Para sa mga taong ito, hindi bale nang panay ang utang sa Bombay at halos walang pamasahe sa pagpasok sa trabaho o di kaya ay alaga ng pagmumura ng may-ari ng kuwartong inuupahan dahil sa naaantalang pagbayad ng upa, basta may kotse lang na naidi-display upag kaiinggitan ng mga kapitbahay, kahit walang garahe. Nag-operasyon noon upang mag-tow ng mga sasakyang nakaparada sa tabi ng kalsada, subalit “ningas-cogon” naman dahil makalipas ang ilang araw ay itinigil na.

 

• Pagpapabaya ng mga mambabatas sa paggawa ng mga batas na may “pangil” at makatotohanan. At, pagpapabaya rin ng mga ahensiyang dapat magpatupad sa mga batas na naipasa na. Hindi rin isinasaalang-alang ang pagtalaga ng karampatang budget sa mga naipasa nang mga batas upang hindi magamit na dahilan ang kawalan nito kaya walang mga gamit at mga karagdagang tauhan, na kadalasang dahilan ng pagtuturuan ng mga mambabatas at mga ahensiya.

 

• Ang mabagal o makupad sa pagpapatupad ng mga proyekto tulad ng mga kalsada sa lunsod at highway sa probinsiya. At, kung nagawa na, ang mga ito ay palpak kaya madalas ang pagpapaayos agad…halatang gusto lang talagang pagkitaan ng mga tiwaling opisyal at ahensiya. Nagreresulta tuloy ito sa pagdurusa ng mga motorista at commuters …pagdurusang nagsisimula sa paggawa ng mga proyekto hanggang sa pagpapa-repair ng mga ito…samantalang ang mga kurakot ay masaya!

 

• Ang hindi pagbibigayan ng mga motorista dahil ayaw ng bawa’t isang malamangan. Dahil sa ugaling ito ng mga Pilipinong motorista, yong traffic sign na “Yield” ay walang silbi sa Pilipinas.

 

Sa madaling salita, kaya matindi ang trapik sa Pilipinas ay dahil walang disiplina ang mga motorista, maraming butas ang mga batas na ginawa ng mga tiwaling mambatatas kaya pinagkakaperahan ng mga tiwaling taong dapat magpatupad sa mga ito, at hindi kontrolado ang pagpasok ng mga bagong sasakyan na umaapaw sa mga kalsadang hindi nadugtungan at naluwangan. At, sa mga dahilang yan…nagbubulag-bulagan ang mga nakaupong tiwali na ay kawatan pang pinagkatiwalaan ng taong bayan!

 

 

 

 

Umaayon ang mga Pagkakataon kay Pnoy na Pinaghandaan Niya

Umaayon ang mga Pagkakataon kay Pnoy

na Pinaghandaan Niya

Ni Apolinario Villalobos

 

Sa pagkalaglag ni Mar Roxas mula sa kalinga ni Pnoy Aquino dahil sa hindi pagka-apruba sa dalawang libong pisong dagdag sa buwanang pensiyon ng mga retirado, wala ring problema sakaling manalo si Jejomar Binay. Dapat tandaang ang kalaban ni Binay ay ang tatlong senador na pursigidong siya ay makulong-  sina Escudero, Trillanes at Pimentel. Sa isang banda ay paulit-ulit na sinasabi ni Binay na malaki ang utang na loob niya kay Cory Aquino na siyang nagluklok sa kanya sa Makati City bilang mayor nang umupo ito bilang presidente pagkatapos ng People Power 1. Dahil diyan, malayo sa isip niya na sumuporta sa anumang balak na kasuhan si Pnoy, bilang pagpapakita ng utang na loob. Wala rin siyang probema dahil naghihintay na sa kanya ang pork barrel fund na inaprubahan ni Pnoy, na lalo pang nilakihan sa halagang nakakalula.

 

Maraming mapaggagamitan ang pork barrel fund na inaprubahan ni Pnoy, lalo na sa panunuhol upang maharangan ang anumang tangkang kasuhan siya sa kanyang pagbaba at pagkawala ng immunity. Sa Ingles wika nga ay, the road has been paved for smooth travel….o pag-absuwelto kay Pnoy mula sa anumang kaso. Majority ng miyembro ng Korte Suprema ay naimpluwensiyahan na ni Pnoy at ang iba ay iniluklok naman niya sa panahon ng kanyang panunungkulan kaya hindi maiiwasang magkaroon sila ng utang na loob sa kanya. Yong mga inuluklok ni Pnoy na nagsasabi ng, “gagawin ko lang ang trabahong itinalaga sa akin”, ay mabuti pang manahimik na lamang mula ngayon dahil siguradong sisirain lang nila ang binitiwang pangako. Hindi dapat kalimutan na ang isang bahagi ng kultura ng mga Pilipino ay matiim na nakaangkla sa “utang na loob” na siya namang dahilan kung bakit napakarumi ng pulitika sa Pilipinas.

 

Ang mga nabanggit na senaryo ay malamang na matagal nang nakikita ni Pnoy kaya kung gumawa siya ng mararahas na aksiyon na taliwas sa mga inaasahan ay ganoon na lang. Samantala, ang pag-asa na lamang ay ang kasong inilalatag sa kanya ni Juan Ponce Enrile tungkol sa direktang pananagutan niya sa madugong kamatayan ng SAF44 sa Tokanalipao, Mamasapano, sa probinsiya ng Maguindanao. Subalit kung ito ay ihahain sa Korte Suprema, tatanggapin naman kaya ng karamihan ng mga mahistrado ang “command responsibility” bilang batayan ng kanyang kasalanan? Ano ang magagawa ng isang mabigat na ebidensiya sa harap ng mga naimpluwensiyahang kaisipan na nabaluktot kaya hindi makagawa ng patas na desisyon? Nangyari na yan nang kung ilang beses….at siguradong mangyayari pa!

Kaya Pala “Nagsisipag” noon si MMDA Chariman Tolentino at DOJ Secretary de Lima…may ambisyon sila

Kaya Pala “Nagsisipag” Noon si MMDA Chairman Tolentino

At DOJ Secretary de Lima…may ambisyon sila

Ni Apolinario Villalobos

Malinaw na ang dahilan kung bakit noon ay kapansin-pansin ang pagsisipag nina Tolentino at de Lima – ang ambisyon nilang pumasok sa pulitika. Akala ko noon, normal lang na palagi silang iniinterbyu ng media, yaon pala ay talagang sinadya nila for media mileage.

Si de Lima ay “eager beaver” o sobrang maliksi kaya plano pa lang ang mga gagawin kahit maselan o dapat ay confidential dahil hindi dapat malaman ng “kalaban”, nagpapatawag na siya ng presscon kung saan ay nagbibitaw pa ng banta na pananagutin niya ang mga tiwali. Dahil sa ginagawa niya, ang mga dapat hulihin ay nakakatakas. Ang plano niya noong pagbisita sa Bilibid Prison upang mag-inspection dahil pumutok ang bentahan ng droga ay ibinrodkast kaya pagdating niya sa “loob”, halos wala nang nadatnang ebidensiya maliban sa mga ginawang mga kubol na aircon. Wala mang resulta, natanim naman sa isip ng mga tao na aktibo siya, masipag. Dinagdagan pa ng ibang broadcasts na lalong nagpahaba ng mileage. Yun pala, may ambisyong maging senadora!

Nadulas pa sa pagsabi noon si de Lima na ipapasa niya sa papalit sa kanya ang susunod na batch ng mga may kaso na may kinalaman kay Napoles, dahil siguro sa planong pag-resign dahil sa kandidatura niya. Subalit maraming pumalag, lalo na ang mga naunang sina Bong Revilla, Jinggoy Estrada at Juan Ponce Enrile, kaya napilitan din siyang ihain na ang kaso. Ganoon pa man, marami pa ring kaso ang hindi nabigyan ng malinaw na direksiyon tulad ng SAF 44 Massacre o Mamasapano Case, at Maguindanao Massacre na kinasasangkutan ng mag-aamang Ampatuan. Takot kaya siyang sagasaan ang mga supporter ng mga Ampatuan na namamayagpag pa sa Mindanao? Mga boto din nga naman silang mabibilang kung sakali. Ngayon naman ay sumawsaw sa kaso ng Iglesia ni Cristo ganoong ang daming mahahalagang kasong nakapila!

Si Tolentino naman noon, halos araw-araw noon ay may interbyu, nagpapakita pa na nagmamando ng trapiko….lahat na ng mga gawain tungkol sa pag-ayos ng trapik ay ginawa na, kahit umuulan. Dahil sa mga nakita ng mga tao, inakalang bukod-tangi ang kanyang kasipagan, kaya may mga nagsabi pang mas magaling siya kaysa pinalitan niya. Subalit bandang huli ay hindi na nakita at nagkagulatan na lang ng malamang kasama pala siya ni Pnoy, Roxas at de Lima sa Cebu, samantalanag nagmumurahan ang mga morista at MMDA traffic constables sa Manila. Nang bumandera ang retrato ng isang Obispo na nagtatrapik, malakas ang loob ni Tolentinong mag-imbinta ng media dahil magtatrapik din daw siya! Matindi siya…maaga pa lang ay nagpapakita na ng pagka-trapo. Kung sabagay, bago siya naging Traffic Czar ay galing naman talaga siya sa larangan ng pulitika sa Tagaytay.

Walang masama sa pagkaroon ng ambisyon upang umangat sa larangan ng pulitika, subalit huwag naman sa paraang garapal…dahil nalalagay sa alanganin ang kapakanan ng sambayanan!