Farewell…Eboy
(for Eboy Jovida)
By Apolinario Villalobos
In this world you’ve ceased to live
But in our heart and mind
You shall linger with a smile –
And, it shall never fade in time.
You’ve tried to be the best you could –
Husband, father… friend
In songs you have crooned
Even the calm you well feigned.
Farewell…to the best father, farewell!
Friend, you’re a delight
Ride on the glory of our love
As you journey towards that Light!
Marerespeto Lamang ang Isang Bagay
Kung Lubos ang Pagka-unawa Dito
…ganyan ang dapat gawin sa Bibliya
Ni Apolinario Villalobos
Matalino talaga ang Diyos. Habang maaga ay naipakita niya na hindi pala malawak ang pang-unawa ni Manny Pacquiao dahil ang isip niya ay naka-kahon lamang o limitado sa mga nakapaloob sa Bibliya na halatang hindi naman niya inunawa na mabuti. Ang Old Testament kung nasaan ang Leviticus ay patungkol sa mga Israelista noong unang panahon. Ang mga nakapaloob na mga utos ay para sa kanila at angkop sa kapanahunan nila…ngunit may iilan naman na ang “substance” o “essence” ay maaaring gamitin sa makabagong panahon…kaya hindi dapat “literal” ang interpretasyon. Marami ang nasiraan ng isip dahil sa pagkapanatiko sa literal na pagpaniwala sa mga kautusang ito sa Old Testament. Maraming nasirang pamilya sa makabagong panahon dahil ipinagpalit ng isang ama ng tahanan ang kanyang pamilya sa isang kopya ng Bibliya kaya lumayas at “nag-pastor” sa iba’t ibang lugar. Maraming nag-resign sa trabaho at nag-astang “Moses” at nagpastor-pastoran, sumasampa sa mga jeep at bus upang mag-share kuno.
Nakakabahala ang ginagawa ni Pacquiao na pagsangkalan sa Bibliya sa pangangampanya upang ipakita sa taong bayan na mabuti siyang tao. Ano ngayon kung naniniwala siya sa Bibliya niya?…ang dami diyang inaalmusal, tinatanghalian, at hinahapunan ang pagsambit sa pangalan ng Diyos, at tuwing araw ng pagsimba ay nasa simbahan din sila, pero magnanakaw naman pala ng pera ng taong bayan! Paano na lang kung manalo siya bilang senador? Gusto ba niyang ipilit sa mga hindi “Born Again Christians” ang nabasa niya sa kanyang Bibliya?
Ang isa sa mga totoo na sinasabi sa Bibliya ay darating ang panahon na maglalabasan ang mga hangal na taong nagkukunwaring mga “sugo” ng Diyos at pag-usbungan ng iba’t ibang grupo na nagbabalatkayong “maka-Diyos”…dahil nangyayari na…at may naghuspa pa na ang ibang tao ay masahol pa sa hayop dahil nagkakagusto sila sa isa’t isa!
Ang Bibliya ay isang sagradong bagay, ano mang uri ito na ginagamit ng iba’t ibang relihiyon. Ang mga hindi naniniwala ay dapat magpakita man lang dito ng respeto. Ang pag-abuso dito ay isang uri ng pambabastos sa Diyos.
May kasabihan sa Ingles na “respect begets respect” at sa Pilipino ay, “ang respeto ay nasusuklian ng respeto”. Dahil diyan, marerespeto pa kaya si Pacquiao dahil mismong Bibliya ay hindi niya nirespeto sa pagbigay ng ibang kahulugan sa mga nilalaman nito?
ASAHAN ANG HINDI PAG-RESPETO SA KANYA NG MGA TAONG NADISMAYA SA KANYA SA ARAW NG KANYANG LABAN. KUNG MAY MAG-BOO SA KANYA AY OKEY LANG…HUWAG LANG SIYANG BATUHIN NG KAMATIS HABANG NASA IBABAW NG RING! BILIB SANA AKO SA KANYA…NGAYON AY HINDI NA!
Si Manny Pacquiao at ang Bibliya Niya
Ni Apolinario Villalobos
Hindi ito isyu ng kabaklaan o katomboyan, kundi tungkol sa lawak o kakitiran ng isip ng isang tao, lalo pa at nadadamay ang relihiyon na hindi dapat. Sa pinakahuling interview kay Manny Pacquiao sa isang radio station halatang hindi niya naiintindihan ang isyu na naglagay sa kanya sa alanganin, dahil paulit-ulit lang siya sa pagbanggit ng Diyos at Bibliya. Kung ganoon ang takbo ng kanyang isipan, sa halip na pumasok sa pulitika, nag-pastor na lang sana siya. Dapat isipin ni Pacquiao na hindi lahat ng Pilipino ay naniniwala sa Bibliya at katulad niyang Kristiyano. At bilang mambabatas, ang trabaho niya ay gumawa ng batas para sa ikabubuti ng LAHAT ng Pilipino, ano man ang relihiyon nila, AT HINDI ANG MAGYABANG NG KAALAMAN TUNGKOL SA BIBLIYA NA GINAGAMIT NILA SA KANILANG CHRISTIAN GROUP! Binara siya ng radio announcer nang banggitin niya ang Leviticus na pinagmulan daw ng sinabi niya tungkol sa “karumal-dumal” na ginagawa ng mga tomboy at bakla na ayaw niya. Ang nasabing chapter ng Bibliya ay maselan, at hindi lahat ng sinasabi dito ay angkop sa kasalukuyang panahon. Swak sa kanya ang kasabihang, “a little learning is a dangerous thing”.
Paulit-ulit na sinasabi ni Pacquiao na ayaw niya ang ginagawa ng mga bakla at tomboy sa isa’t isa dahil bawal daw sa Bibliya at binanggit pa ang Sodom at Gomorrah. Ano ang gusto niyang gawin ng mga bakla at tomboy na may mga ka-live in at nakatira sa ilalim ng iisang bubong?…magdasal minu-minuto at mag-ngitian? Kung uunawain niya ang isang tao, dapat ay unawain din niya ang buong pagkatao nito. Hindi ba niya alam kung ano ang ginagawa ng mga ito bilang paraan ng pagparaos? Napaka-ipokrito niya kung hindi niya ito alam. Kung totoo ang sinasabi niyang may mga kamag-anak siyang bakla, bakit hindi niya tanungin ang mga ito upang malaman niya? Mag-ingat siya dapat dahil may lahi silang bakla, at alalahanin niyang may dalawa siyang anak na lalaki, na sana ay hindi makitaan ng mga senyales. Si Rustom Padilla ay umaming may pusong babae at nagpakababae, hindi noong bata o tin-edyer pa lang siya, kundi nang siya ay may asawa na.
Nang tanungin si Manny kung bakit si Binay ay malakas magdasal pero nagnanakaw pa rin, kinausap na raw niya ito at nagsabi na hangga’t walang napapatunayan, ay inosente siya. Magkasama sila sa iisang partido. Ngayon ako naniniwala sa kasabihang, “birds of a feather flock together….”
Kung Bibliya ang pinagbabatayan niya ng sinabi niyang masahol pa sa hayop at karumal-dumal ang ginagawa ng mga taong pareho ang kasarian kaya ayaw niya, nakalimutan yata niyang sa libro ring ito nakasaad ang mga karumal-dumal na pakikipagtalik sa iba’t ibang babae, ng mga paborito ng Diyos na sina David at Solomon! Huwag niyang sabihing maka-Diyos ang ginawa ng mag-ama noong unang panahon sa pagkaroon ng harem na kinabibilangan din ng mga babaeng pagano na ayaw na ayaw ng Diyos.
Kung gusto niyang magbanggit ng kahayupan, bakit hindi niya banggiting masahol pa sa hayop ang mag-asawang babae at lalaki na maya’t maya ay nag-aaway dahil sa pera, o di kaya ay pabaya sa mga anak na tin-edyer pa lang ay adik na, o di kaya ay nagsabwatan upang maglaglag ng nabubuong sanggol sa sinapupunan, na basta na lang ipa-flush sa inuduro o itapon sa basurahan? Bakit hindi niya sabihing masahol pa sa hayop ang ibang mga “tunay” na babae at lalaki na kung atakehin ng kalibugan ay masahol pa sa asong ulol, na kung tawagin ay sex maniac at nympho maniac? Bakit hindi niya sabihing masahol pa sa hayop ang mga kapareho niyang mga pulitiko na nagnanakaw sa kaban ng bayan ng perang dapat ay ginagastos para sa mga nagugutom? Bakit hindi niya kondenahin ang mga halos mamatay sa paghinagpis na mga “sports men” kuno na pilit nagpapakalaki ganoong pusong babae naman pala? Bakit hindi niya kondenahin ang mga taong sa kagustuhang kumita ay nambubugbog…tulad niya?
Kung hindi alam ni Pacquiao, ayon sa siyensiya hindi nalalaman kung ang isang sanggol ay magiging tomboy o bakla. Sa kanilang paglaki at nagkaroon ng kaliwanagan, kaya ang may pera ay nagpapalit na lang ng kasarian na tutugma sa tunay nilang nararamdaman. Dapat ay malaman din niya na ang tao ay may DNA kung saan ay nakaimbak ang lahat tungkol sa kanyang pagkatao at hindi niya ito kontrolado. Ang mga nakalagay sa DNA na ito ay BIGAY ng Diyos, hindi hiningi ng nabubuong sanggol sa sinapupunan ng kanyang nanay, at lalong hindi hiningi ng mag-asawang ibigay sa magiging anak nila na resulta ng kanilang pagpaparaos! Kaya, ibig sabihin ay dapat respetuhin at unawain ang isang tao kung ano mang uri siya dahil lahat ng bagay tungkol sa kanyang pagkatao ay BIGAY ng Diyos! Kung karamihan sa mga pari ay nananahimik na nga lang tungkol dito dahil ang iba ay guilty, at ang santo papa naman ay nagpapahiwatig ng pang-unawa, si Pacquiao naman ay nagyayabang sa pagsabing “….ayon sa Bibliya..”. Dapat pala ay nasa pulpito si Pacquiao na ngayon ay nangangampanya bilang senador!
Kung gusto niyang patunayang may sampalataya siya sa Diyos at Bibliya niya, bakit hindi siya magpatayo ng mga bahay sambahan sa iba’t ibang liblib na bahagi ng Pilipinas dahil ang mga tao dito ay naglalakad pa ng kung ilang kilometro makarating lang sa pinakamalapit na kapilya?
Ang tunay na pananampalataya ay hindi binabatay sa uri ng relihiyon at Bibliya. Ang tunay na pananampalataya sa Diyos ay nakaangkla sa pagmamahal at pang-unawa sa kapwa dahil kung hindi kayang gawin ito ng isang tao, lalabas na nagkukunwari lang siya sa pagsampalataya sa Diyos na hindi niya nakikita. Ang dalisay na pananampalataya sa Diyos ay umuusbong mula sa puso, hindi dinidikta ng Bibliya at ibang tao, lalo na ng mga ipokrito. Ang isang taong masahol pa sa hayop ay yong nagkukunwari bilang Kristiyano dahil ginagamit nila si Hesus upang magyabang ng pananalig na ampaw – walang laman…at hanggang pakitang-tao lang.
Kawawa talaga ang Pilipinas dahil naglipana ang mga hayop sa lahat ng sulok, lalo na sa gobyerno – mga buwaya, buwitre, linta, aso, unggoy, ipis, langaw, at tungaw!!! Naalala ko tuloy ang mga mga pilosopong malibog kaya dumami ang mga anak, na sa Bible daw ay may utos na, “go forth into the world and multiply”…yon lang. Hindi nila inuunawa ang kabuuhan ng utos. Maraming ganyan ngayon na nagmamarunong nang makahawak ng Bibliya, kaya akala nila sa sarili ay pantas na pagdating sa mga nilalaman nito. Ang pagiging maka-Diyos ay pinapakita sa gawa, hindi pinagyayabang sa pamamagitan ng pagsasalita!
Tokens of Love for the Beloved
By Apolinario Villalobos
One need not be rich
to show the love that throbs in his heart.
Tokens are not measured
by the weight of gold and value of paper bills…
not even by the vastness of the land he owns,
or fleet of cars in his garage.
A sincere token of love can be felt by the beloved –
even a peck on the check,
a hug that need not be chokingly tight
but warm enough,
to send a tinge of assurance
that he is just around.
Tokens of love need not be
the oft-repeated promises
broken in a fleeting second by temptations.
A sweet smile that parts the lips
and a touch of one’s finger tips
are enough for tears
to roll down the beloved’s face
and a suppressed sob –
at last, that she lets out
as his love for her…
she can no longer doubt.
Sa Holy Week, Hindi Lang Dapat
Mga Batang Nagugutom ang Pakainin
Ni Apolinario Villalobos
Ang sinabi ni Cardinal Tagle na sa pangingilin ng mga Kristiyano, isama ang pagpakain sa mga batang gutom…para sa akin ay bitin, kulang. Dapat ay buong pamilya na ang pakainin dahil kung may mga batang gutom, malamang ay gutom din ang kanilang pamilya dahil sa kahirapan, maliban lang kung ang tinutukoy ni Cardinal Tagle ay mga batang kalye na lumayas mula sa kanilang mga tahanan. Sa isang banda, kahit ang tinutukoy ni Cardinal Tagle ay ang batang sumisinghot ng rugby, o mga “batang hamog”, dapat isiping may mga pamilyang gutom din namang nakatira sa bangket at yong iba ay ginawa pang tahanan ang kariton. Hindi lang dapat pagkain ang ibigay sa kanila kundi pati na rin damit at tarpaulin na panglatag sa sementong hinihigaan.
Maliban sa tao, sana naman ay isama na rin ng mga nangingilin ang mga hayop na nasa kalye – mga aso at pusang walang mga “tao”, o mga taong nag-aalaga, o walang tahanan inuuwian. Sila ay may mga buhay din naman. Sana ang mga taong nangingilin na naglagay pa ng uling na hugis krus sa noo nang sumapit ang Ash Wednesday ay hindi mandiri sa pag-abot ng pagkain sa aso at pusang tadtad ng galis ang katawan kaya halos mawalan na ng balahibo. Sana ay hindi sila maduwal o masuka kung abutan nila ang mga ito ng mga pinira-pirasong tinapay.
At baka, maaari na ring isama ang isa pang nilalang ng Diyos na bahagi na rin ng buhay ng tao – ang mga halaman. Maraming tao ang pabaya sa kanilang mga halaman. Sila ang mga taong ang hangad lang sa pagbili ng mga halaman ay makisabay sa mga kinainggitang kapitbahay, subalit dahil talagang walang hilig, kalaunan ay pinabayaan na nila ang mga kawawang halaman. Itong mga mayayabang kaya ang gutumin at uhawin? Kung ayaw na nilang mag-alaga sa pinagyabang na mga halaman sana ay ipamigay na lang din nila sa mga kapitbahay na hindi nila kinaiinggitan.
Kung dapat maging mabait ang mga nangingilin sa mga hayop at halaman sa Holy Week, sana ay bigyan din nila ng puwang sa kanilang dasal ang mga taong ASAL-HAYOP na nagkalat sa Kongreso, Senado, at mga ahensiya ng gobyerno. Sana ay ipagdasal nila ang pagbago ng mga ASAL-HAYOP na mga taong ito upang hindi pa madagdagan pa ang haba ng kanilang mga sungay!
Higit sa lahat, sana ang gagawing pangingilin ng mga tao sa taong 2016 ay hindi dahil nakisabay lang sila sa mga kaibigan, kundi dahil bukal sa kanilang kalooban. Hindi sana nila gagawin ang pangingilin para sa mga nagawa nilang kasalanan, kundi upang bigyan din sila ng lakas na mapaglabanan ang tukso sa paggawa ulit ng mga kasalanan. Tuluy-tuloy sana nilang gawin ang pangingilin taon-taon, habang kaya nila hanggang sila ay malagutan ng hininga!
In the name of Love…
By Apolinario Villalobos
In the name of love…
Kilometric lines of praise can be uttered
Mountains of words can be piled
Tsunamic throbs can be sighed
And stones can come to life.
In the name of love…
Chilling nights can simmer with warmth
Swaying leaves can turn to fairies
That dance with delightful grace
And undulate with the breeze.
In the name of love…
Even the scrawny twigs can bear flowers
Grass made brown by searing sun
Can turn into cool green, so calm –
Under the sky’s cerulean expanse.
Pag-ibig sa Dulo ng Bahag-Hari
…natagpuan ni Thelma
(para kay Thelma Pama- Arcallo)
ni Apolinario Villalobos
Makulay ang pag-ibig na kanyang natagpuan
Pangakong ligaya ay tila walang katapusan
Pangako na kanya nang nararamdaman
At pati ginhawang hindi matatawaran.
Sa paraisong animo ay dulo na ng bahag-hari
At sa piling ng mga katutubo – mga T’boli
Landas nila ay nagtagpo, animo’y hinabi
Pinatatag ng pagsubok, lalong sumidhi.
Parang t’nalak na hinabi ang kanilang buhay
Masinsin ang pagkahabi, ‘di basta bibigay
Dahil subok, t’nalak ay talagang matibay
Tulad ng sumpaan nilang ‘di mabuway!
——————
Note:
Bahag-hari – rainbow
T’boli- natives of South Cotabato
T’nalak – T’boli cloth made from abaca fibers
lalong sumidhi – became stronger
masinsin – finely and delicately woven
mabuway – soft and easily bends; weak
Ano Ba Talaga Ang Pag-ibig?
By Apolinario B Villalobos
Mula pa noong panahong nauna
Ang pag-ibig ay sinisimbolo na ni kupido
Isang anghel na laging tangan ay pana
Nakaumang sa magsing-irog
At handang magpakawala ng palaso
Na siyang tutusok sa mga puso
Magpapatibok sa mga ito ng mabilis
Hudyat na nabaon na ang pag-ibig
At handang bigkasin ng kanilang bibig.
Marami na ang namatay dahil sa pag-ibig
Marami na rin ang nasiraan ng bait
Marami rin ang napariwara
Kaya sa murang gulang ay nagsama
Nagpadami ng supling sa mundong ibabaw
Naging palamunin at sa kalye’y pakalat-kalat
Walang direksyon ang buhay nguni’t
Kung umasta sila akala mo’y sikat –
Mga katawang nanlilimahid sa gulanit na damit.
Masarap ang umibig kung isip ang magpapanaig
At hindi damdamin na malayo sa utak
Na siyang dahilan ng masakit ng pagbagsak
Kapag natauhan sa bulag na dikta ng damadamin
Na kung umiral ay animo ulap sa kalawakan –
Natatangay ng hangin at hininigop ng init
Patungo sa mga palanas na tigang
Naghihintay na kahi’t ambon ay mabiyayaan
O di kaya’y hamog sa magdamag o kinaumagahan.
Di dapat umasa ng kung anu-ano na dala ng pag-ibig
Dapat hintaying kusang ialay ng taong nakakadama nito
Dahil pagkasiphayo lamang ang idudulot sa umaasa
Kung hindi dumating ang minimithi
Na nakikimkim ng damdaming kimi;
Dapat ding likas na maipakita sa mga kilos
Ang marubdob na nadarama ng isang umiibig
Huwag hintaying hingan ng kanyang irog
Ng mga bagay na sa harap niya ay dapat idulog.
Banal ang tunay na pag-ibig
Ito ay hindi libog na sa isang saglit
Kakawala sa katawang nag-iinit;
Kaakibat nito’y pagtatanging di nagdududa
At turingang may respeto sa isa’t isa,
Ang bawa’t tibok ng puso para sa iniirog
Dapat ay laging dumadaan sa utak
Nang sa gayon, lahat ng naipapakita sa kilos
At nasasambit ng bibig ay napag-iisipang lubos.
Baguhin ang mga Ugaling Hindi Maipagmamalaki
Ni Apolinario Villalobos
Taun-taon na lang ay may New Year’s Resolution ang bawa’t isa. Ito ang dahilan kung bakit malakas ang loob ng karamihan sa atin na lumihis ng landas mula unang araw ng Enero hanggang huling araw ng Disyembre…dahil pwede naman daw magsisi bago matapos ang taon.
Hindi madaling magbago ng ugaling malalim na ang pagkaugat sa ating pagkatao. Kailangan ang pambihirang disiplina upang magawa ito o di kaya ay isang milagro. Ang masisisi sa ganitong bagay ay mga magulang na nagpabaya dahil hindi nila nadisiplina ang kanilang mga anak habang maliit pa lang sila upang magkaroon ng mga ugaling maipagmamalaki. Ang mga sumusunod ay ilan lamang sa mga ugaling sumisira ng pagkatao:
HAPPY NEW YEAR NA LANG SA MAKAKABASA…..LALO NA ANG NATUMBOK!
Magpapasko pa naman!
…nakakahiyang expression ng mga Pilipino
Ni Apolinario Villalobos
Dapat ay isama ng mga moralista ang pagbawal sa paggamit ng expression na “magpapasko pa naman” na tumutukoy kay Hesus, tuwing may kalamidad na mangyari bago sumapit ang “pista” na ito. Halatang ang habol lang talaga sa pistang ito ay mga kasiyahang dulot ng bonus, pagkain, gifts, Christmas lights, simbang gabi, caroling, etc.
Tuwing may kalamidad na nangyayari bago magpasko, ang mga naaawa sa mga nasalanta ay nagsasabi ng nabanggit na expression dahil siguro iniisip ng mga “naaawa” na ito, na mami-miss ng mga nasalanta ang mga kasiyahan, at hindi dahil bertdey ito ni Hesus… isang isyu ding kinukuwestiyon. Bakit hindi na lang dumamay at magbigay ng tulong dahil kailangan ng mga nasalanta at hindi dahil sa kung anu-ano pang dahilan tulad ng pasko?
Ang sabi ng mga researchers, ang talagang bertdey ni Hesus ay sa unang linggo (week) ng Abril. Ginamit ng mga matataas na opisyal ng simbahang Katoliko na mga Romano ang Disyembre dahil dati na itong ginugunita ng mga pagano sa Roma…isang makamundong pista na puno ng mga kasiyahang nakikita sa pagbaha ng pagkain, alak, at kalaswaan. Ang talagang orihinal na ginugunita ng mga Hudyo noon pa man ay ang araw ng pagbinyag kay Hesus na nakatala sa mga sinaunang records na ang iba ay inilagay sa Bibliya. Walang binabanggit ang Bibliya tungkol sa eksaktong bertdey niya. Ang sinasabi lang ay panahon ng pag-census ng mga Hudyo kung kaylan ay nataon sa pagpanganak kay Hesus. Ang census na ito ang ginawang batayan ng mga mananaliksik upang matukoy ang “panahon” at ang buwan batay sa kalendaryong pinagamit ng Roma sa mga nasasaklaw ng Kristiyanismo.
Sa makabagong panahon, maski sinong bata ay umaasam ng mga regalo tuwing sasapit ang pasko dahil ito ang itinanim sa isip nila ng mga nakakatandang Romanong Katoliko. Inaasahan nila ang paglundo ng mesa sa bahay dahil sa dami ng pagkaing idi-display. Ang mga tin-edyer naman ay excited sa pagsapit ng simbang gabi dahil magkakabandingan na naman sila ng mga kabarkada, at ang iba naman ay magliligawan – sa labas ng simbahan. Ang mga talagang isip at asal demonyo ay may lakas ng loob pang magsuot ng mga damit na kung hindi manipis ay may plunging neckline naman, at ang lalong malaswa ay ang pagsuot nila ng short shorts na nagdi-display ng maitim naman nilang kuyukot! Ang iba naman ay magdi-displey ng mga alahas na tulad ng ginagawa nila sa pagdalo ng misa kung araw ng Linggo.
Ang isa pang itinuro ng simbahang Romano Katoliko upang mapilitang magsimba araw-araw ang mga kasapi ay ang pagbuo ng siyam na araw upang matupad daw ang kanilang mga hiling! Hindi ba ito katarantaduhan….dahil wala naman yan sa Bibliya? Ang dapat na itinanim sa mga kasapi ng simbahang Romano Katoliko ay ang sakripisyo na kaakibat sa pagdalo sa misa tuwing madaling araw o gabi, upang pagdating ng talagang “kapanganakan” ni Hesus, ay hindi nakakahiyang humarap sa kanya….hindi yong hihiling ng kung anu-ano para sa sarili na kalimitan naman ay pera. Pati ang mga prutas na kung ilang piraso na puro bilog ay kasama din sa kinalolokohan ng mga Pilipino…pero ito ay paganong paniniwala naman ng mga Intsik na isinabay sa pasko at bagong taon dahil nakita ng mga taong ito ang malaking kikitain na resulta ng panloloko nila…mga negosyante kasi!
Bakit hindi sundin ang panawagan ng mismong santo papa na si Francis na sa paggunita ng “kapanganakan” ni Hesus, dapat ay iwasan ang pagiging materialistic?…dahil ba marami ang gustong magpakita ng karangyaan? Bakit pa ituturing ng mga Katolikong “tatay” nila si Francis kung hindi rin lang siya pakikinggan?…dahil ba sagad-buto na ang kanilang pagiging makasarili?
At, kung seseryusuhin na talagang “bertdey” ni Hesus ang isi-celebrate bakit hindi sa isang araw lang – ang pinaniniwalaang December 25? …dahil ba ginagamit ito bilang dahilan upang mag-celebrate ng mga makamundong bagay na orihinal na ginagawa ng mga pagano sa Europe?
Pinagmamalaki ng mga Pilipino ang “pinakamahabang pasko” sa buong mundo, pero kung talagang iisipin ang diwa ng pasko…ang kahabaang ito ay dapat ikahiya dahil sa kahirapang dinadanas na ng mga Pilipino at kalagayan ng Pilipinas! Nakakahiyang Setyembre pa lang ay hindi na magkandaugaga ang karamihan sa paglagay ng mga palamuti na para bang “mauubusan na ng pasko”. Kanya-kanya ang mga lunsod at bayan sa pagtayo ng mga giant Christmas tree pati mga lugar kung saan ay may mga kalakalan tulad ng malls. Ang maririnig sa radio ay mga kantang pang-krismas. Ang nakikita sa mga TV screens ay mga pagkaing mararangya na pang-pasko, etc….hanggang Enero ito. Habang nangyayari ang mga nabanggit , marami namang mga Pilipino ang halos hindi makakain ng kahit isang beses sa isang araw. Ang iba, makakain lang ay namumulot ng mga tira-tira sa basurahan.
Ang mga Pilipinong ayaw tumingin sa katotohanang ito, simple lang naman ang mga sagot: “kasalanan ko ba kung naghihirap sila at kaya naming gumastos?”, o di kaya ay, “kasalanan nila kung bakit sila naghihirap, dahil tamad sila!”….masasabi bang tamad ang isang taong nauulanan na’t lahat at halos malapnos na ang balat dahil sa init ng araw ay nangangalkal pa rin ng basura?
Peace to all!!!!
penpowersong 