LAMBAYONG
Ni Apolinario Villalobos
Sa tunog pa lang ng pangalan kung banggitin
Exotic na ang dating, mahiwaga pa kung isipin
Sinaunang bayan na saksi sa isang kasaysayan
Ng malawak na emperyo sa ka-Mindanawan.
Napapaligiran ng malawak, matabang lupain
At noon ay mga gubat, maaliwalas sa paningin
Sagana sa mga hayop, sa kalawaka’y mga ibon
Subalit nawala dahil sa pagbago ng panahon.
Nagkanlong ng mga dumayo mula sa Visayas
Na ang pagsisikap ay nag-iwan ng mga bakas
Nagsimula sa pusod ng minahal na Lambayong
Hanggang sa New Passi, barangay ng Tacurong.
Mula sa Midsayap tumagos sa kanya ay daan
Tungo sa Makar, pantalang malalim ng GenSan
Nang sa bayan ng Tacurong ito’y tumagos naman
Naging highway na ito at ipinangalan kay Alunan.
Nadugtong siya sa Buluan sa bahagi ng Silangan
Tumagos sa Kipolot ang matalahib na mga daan
Umabot sa Sambolawan na ngayon ay Quirino
Sentro ng masaganang kalakalan o mga negosyo.
Biniyayaan siya ng mga bukal ng matamis na tubig
Nagpapawi ng uhaw at sa kapaligiran ay nagdilig
Kaya’t masaganang ani ay hindi mapapasubalian
Mula sa mga nagluluntiang palayan sa kapaligiran.
Hindi lang mula sa kalikasan ang kanyang yaman
Pati na rin sa masisipag, mababait na mamamayan…
Lambayong, tungo sa kaunlara’y umaarangkada
Sa bilis ng pagsulong tila wala nang hahadlang pa!
penpowersong 