Ang Tubig at Hangin

Ang Tubig at Hangin

Ni Apolinario Villalobos

 

Ang tubig at hangin –

Bahagi ng buhay kung sila ay ituring.

 

Sa tubig ng sinapupunan nakalutang

Ang binhi ng buhay na sumisibol pa lamang

Na sa mundong lalabasa’y walang kamuwang-muwang.

 

Gaya ng tubig, ang hangi’y buhay din,

Nagpapatibok sa puso, nagpapapintig;

Ang sibol, nakapikit man, ito ay nakakarinig

Na animo  ay naghahanda na, paglabas niya sa daigdig.

 

Hangin ang unang malalanghap niya

Sa takdang panahong siya’y isinilang na,

At, sa kaguluhan ng mundo

Imumulat ang mga mata –

Kasabay ng malakas niyang pag-uha.

 

Sa tigang na lupa, ang tubig ay buhay

Ito’y ulang bumabagsak mula sa kalawakan

Subali’t kapag lumabis na’t hindi mapigilan

Nagiging baha, pumipinsala sa sangkatauhan

Ganoon din ang hangin na dulot ay ginhawa

Basta ang ihip, huwag lang magbago ng timpla.

 

Baha at bagyo

Dulot ng tubig at hangin sa mundo

Hindi masawata

Kaya dulot ay matinding pinsala

Subali’t sana, kahit papaano’y maiibsan

Kung napangalagaan natin ang kalikasan –

Na ating inalipusta nang walang pakundangan!

 

Children of Dawn

HAPPY NEW YEAR!

 

Children of Dawn

By Apolinario B Villalobos

 

I call them children of dawn

Oblivious to the cold

Who on the paved sidewalk

Are peacefully sprawled.

With empty stomach

They stare at the wave

Of people who rush by,

Inhale the exhaust of cars

And bathe in the dust

That the wind sweep at them,

Unmindful still of the heat

That the sun beams

As it reaches its zenith

Signaling the half-day cycle

Of Mother Earth.

 

Surviving on morsels

Found in garbage bins…

With glee, smiles at found

Unfinished sandwiches

Half- eaten breads

Half- rotten fruits,

Thankful for them

Just like the birds of the sky

The fish in the vast oceans

Trees that on polluted air survive

And other creatures of the wild;

These children of dawn

Are luckier than most of us –

With innocently sparkling eyes

And simple, yet, virtuous desires!