Ang Katawan ng Tao…mga rebelasyong nakakamangha!

Ang Katawan ng Tao
…mga rebelasyong nakakamangha!
Ni Apolinario Villalobos

Ang pinaka-obra maestra na ginawa ng Diyos ay ang tao, lalo pa at sinasabi sa Bibliya na ginawa Niya ito na kawangis ng Kanyang anyo. Subalit sa nakikitang pangyayari sa ating paligid, masasabing ang obra maestra na ito ay nababalahura, sinisira dahil sa makabagong teknolohiya at kasakiman.

Okey lang sanang magpa-opera para mabago ang isang bahagi o ilang bahagi ng katawan ng isang tao na may kapansanan upang maging normal ang buhay niya. Subalit ang magpa-opera upang baguhin ang ginawa ng Diyos dahil lang sa salitang “ganda”, iba na ang usapan.

Ang nakakamangha ay ang pagbabago ng anyo kahit na walang operasyong gagawin. Katulad halimbawa ng pagiging makapal ng mukha ng mga pulitikong nagnanakaw sa kaban ng bayan at magaling ding magsinungaling. Dahil sa kakapalan ng mukha, hindi na ito tinatablan ng hiya. Yong ibang mukha ay hindi lang kumapal, kundi nangitim pa, subalit ang dinadahilan naman ay bilad daw sa araw dahil anak-mahirap!…pero sabi ng iba, pati budhi daw ay itim din.

Meron namang mga katawan na kahit anong spray ng pabango ang gawin ay hindi pa rin natatakpan ang umaalingasaw nitong amoy. Ang anghit na dulot ng pagsisinungaling, lalo na ng isang opisyal, sa harap ng mikropono upang magbalita sa bayan tungkol sa mga ginawa niya kuno, ay talagang nakakabaliw kapag nalanghap ng kahit sino. Subalit milagro namang ang mga alipuris niya ay parang inoperahan ang mga ilong at tenga upang masarhan kaya masigabo pa rin kung sila ay pumalakpak….nakakabilib sila!

May mga utak namang puno ng mga dahilan at palusot. Mayroon nito ang mga taong kahit bundat na ng mga ninakaw sa bayan ay parang Boy Scout pa rin na laging handa sa pagbigay ng mga palusot at dahilan upang maikutan ang mga bintang…yon nga lang ay sa diyaryo, TV at radyo. Siya kasi ay ayaw sumagot sa mga ibinibintang sa kanya sa loob ng isang bulwagan. Natuyuan yata ng dugo sa katawan dulot ng tensiyon, kaya nangitim pa! Natakot pa sa mga multong ginawa niya! Mabuti na lang at maputi ang mga ngipin kaya kahit sa dilim, at dahil na rin sa nakakasulasok na amoy ng korapsyon na sumisingaw sa katawan niya, basta ngumiti lang, siya ay nakikita pa rin.

May mga tao namang halang ang bituka, matibay, dahil nasisikmura nila ang mga masasakit na katotohanang binabato sa kanila. Hindi sila nati-tense, kaya magana pa ring kumain, hindi nakakadanas ng LBM kahit puro batikos ang kinakain nila mula almusal hanggang hapunan….kaya masasabing hindi lang halang ang bituka, kundi stainless pa yata!

At ang matindi ay mga taong, mabanggit lang ang pangalan, nasusuka na ang makakarinig! Maraming ganyang tao sa Pilipinas…karamihan sa kanila ay pinagkatiwalaan dahil ang ipinakitang mukha nang nanunuyo ng boto ay animo mga santo at santa, subalit nang maluklok ay biglang nagkaroon ng sungay at buntot…BIGLANG NAGING MGA DEMONYO!
Kung minsan ay parang gusto kong tanungin ang Diyos kung ang mga taong nabanggit ay gawa rin Niya…pero pinipigilan ko ang aking sarili dahil baka sagutin din Niya ako…delikado, dahil may sakit ako sa puso!…hindi pa ako pwedeng mag-goodbye dahil marami pa akong isusulat na nakakamangha!

Appreciation of Favors and acknowledgment of Acts

Appreciation of Favors
and acknowledgment of acts
By Apolinario Villalobos

There are many ways that a person can do to show his appreciation of the favor given him by others. The most common is by directly acknowledging the act with a simple “thank you” – spoken or written. If the favor is in the form of a gift received personally, expected is a spoken “thank you”. If the gift is given through somebody, a relayed “thank you” or better, a note of acknowledgment and appreciation should be sent to the giver.

On the aspect of communication, this system of exchange can be effective and successful if there is an acknowledgment, the system being some form of interaction between two or more parties. Simply said, a text message sent to someone should be properly acknowledged so that the sender will not be left wondering if the message was received. In the same manner, written memos should be acknowledged by recipients for record purposes, so that if a problem occurs, the parties concerned can check their files for the filed exchange of written communications, hence, finger pointing for faults can be avoided.

Today, people who want to keep themselves abreast of events throughout the world make use of the internet. The web also serves as an effective outlet and venue for the exchange of views, promotion of skills and merchandise – practically, a vast advertising page. In this regard, enterprising parties come up with their own sites to promote their wares – restaurants, resorts, theme parks, nature sanctuaries, hotels, apparel, gadgets, etc.

In the case of touristic facilities and destinations, sites are developed by concerned parties, such as owners, local government units, and agents, to promote them with the obvious reason of enticing visitors. As part of marketing scheme, feedback or report or anything that has got to do with what is being promoted MUST be acknowledged. For instance, if a walk- in tourist wrote something about it and published it on his site if he has one, by all means, the effort must be acknowledged….that is marketing strategy – knowing how far the promotion has gone and acknowledging the effort of the client who, not only enjoyed the visit but also wrote something about it…even published it for the information of others – free!

In the cutthroat tourism industry, the act of acknowledging even simple notices and reaction is very important, as it is one way of winning future or “repeat” clients. This is also one way of knowing what aspect of the business needs improvement. In this regard, employers must choose only people who are keen in this field, as monitoring skill is a must. Those who sleep on their job do not deserve a seat in the office, as they can just jeopardize the effort of the rest who are serious in doing theirs.

Charitable acts need not be acknowledged, instead, must be passed on. However, if the favor came from a big charitable institution that needs the promotion to boost their solicitation effort, their act should be acknowledged, for the information of past and future donors.
Finally, the simple spiritual acknowledgment and appreciation that we can do is the prayer of thanks for our lives and blessings…..addressed to Him!

Artist ang espesyal kong pare…si Abbey Boy (para kay Abbey Boy Antiqueno)

Artist ang espesyal kong pare…si Abbey Boy
(para kay Abbey Antiqueῆo)
Ni Apolinario Villalobos

Una ko siyang nakitang nakatayo sa bukas nilang gate, nakangiti at kumaway sa akin, kaya kinawayan ko rin siya. Dahil kilala ko ang mga magulang niya, napasyal ako sa kanila minsan, at habang nag-uusap kami ng papa niya, napansin kong nahati ang kanyang atensiyon sa pagitan ng panonood ng tv at pakikinig sa amin.

Makalipas ang ilang buwan, nang dumaan uli ako sa tapat ng bahay nila, nakita ko siyang nakatayo sa bukas na gate nila, pero laking gulat ko nang tawagin niya akong “pare”, sabay kaway. Napangiti na lang ako at tinawag ko rin siyang “pare”, at kinawayan din. Naalala ko na nang huli akong pumasyal sa kanila, nagtawagan kami ng papa niya ng “pare” habang nag-uusap. Natandaan niya ang salita, na kinabiliban ko dahil siya ay isang “special person”.

Ang naging tawagan namin ni Abbey Boy mula noon ay hindi lang basta tawagang “pare”, kundi may kasama pang yakapan kung nasa kanila ako. Nagha-high five din kami, na animo ay magkabarkada.

Nananalantay sa dugo ng pamilya ni Abbey Boy ang pagkamakasining, mathematician at pagkabihasa sa computer. Ang kanyang papa ay nakakapag-sketch ng plano ng bahay at nagli-layout din. Ang kanya namang mama ay debuhista o sketch artist noong kabataan niya, at manunulat pa na nagamit nang mapasok siya sa La Salle na may administrative responsibilities. Lahat naman ng mga kapatid niyang sina PJ, Alvin, at Andrei ay may kanya-kanyang pinagdalubhasaan sa linya ng sining at computer. Subalit ang nakatawag din ng pansin sa kanilang magkakapatid ay si Alvin na malimit kuhaning judge sa mga painting contests, na ang pinakahuli ay sa PLDT, at pati TESDA ay kumilala na rin sa kanyang galing.

Noong una, akala ko ay hanggang panonood lamang ng tv ang ginagawa ni Abbey Boy upang palipasin ang maghapon. Subalit isang araw ay napansin ko ang mga nakasabit na mga naka-frame na sketches at paintings sa isang dingding ng bahay nila. Nagulat ako nang sabihin ng mama niya na karamihan sa mga naka-frame ay gawa ni Abbey Boy, at ang iba ay kay Alvin. Makikita sa mga ginawa niya ang kanyang sense of proportion at balance ng execution, pati na ang galing sa pagtimpla ng pangkulay. Nang lingunin ko siya, nakangiti ito at nag-thumbs up sa akin. Sinagot ko rin siya ng thumbs up, subalit may kahalong hindi ko maipaliwanag na nararamdaman…malamang ay sobrang kasiyahan.

Nang araw na yon, lalong umigting ang paniwala ko sa pagmamahal ng Diyos sa sangkatauhan. Hindi niya pinababayaan ang hindi nagkapalad na magkaroon ng normal na buhay. Para bang sinasabi ng Diyos na sa ibabaw ng mundo, walang sinumang inutil o walang silbi dahil may nakalaang kaalaman para sa bawa’t isa….isa na diyan si Abbey Boy, ang espesyal kong pare, na artist pala! Hindi man siya nakasabay sa pag-aaral ng mga kapatid, busog naman siya sa pamamahal nila at kanyang mga magulang na sina Elmer at Mila, at ng kanyang pinsang si Cristy na nagtitiyagang maging kasama niya kung siya ay naiiwang mag-isa sa bahay.
Ang mga tulad ni Abbey Boy ang nagsisilbing inspirasyon at nagpapatunay na sa ibabaw ng mundo, lahat ay may kabuluhan.

Quitinday Hills (Camalig, Albay, PH)

for those who long to see “chocolate hills” bug got no budget to go Bohol…mayroong mga ganito sa Albay…another feat of the intrepid photog/blogger, Mark…check out his site for more interesting spots na hindi pa nadiskober ng marami para mapasyalan ninyo bago masira ng mga burarang turista, tulad ng ginawa nila sa Boracay…

No Juan Is An Island

After climbing a great hill, one only finds that there are many more hills to climb. – Nelson Mandela

DSC_2572

The Philippines has been known to be the home of the world-renowned Chocolate Hills in Bohol. BUT, did you know that in the Bicol Region, a notably similar undulating geographical features like the ones in Bohol, can be seen in the town of Camalig in Albay Province?

DSC_2556

The Quitinday Hills are said to be Albay’s version of The Chocolate Hills. And because Albay is known to be a pili producer, the moniker Pili Nut Hills has been associated since it was opened for the public to visit. These little-known hills span an area extending from the 2nd to the 3rd district of Albay. They may not be as cone-shaped and proportioned as the ones in Bohol, however, they are believed to be similar in composition. Nonetheless, the natural beauty of these…

View original post 383 more words

PHILIPPINE MOUNTAINS: My Personal Favorites

this blog by an intrepid writer/photographer, Mark, is a must for nature lovers, trekkers and mountain climbers…these are just some of his adventures, check his site for more on foods…

No Juan Is An Island

“In the end, you won’t remember the time you spent working in the office or mowing your lawn. Climb that goddamn mountain.” ~ Jack Kerouac

I went on my first mountain climb after earning a college diploma. Even if I went to a university that is bounded by seemingly endless mountains, I was too focused with my academics, and did not give in to my nosiness as to what mountains can give me as a person. When I started working, the urging of my 2 colleagues one summer, prompted me to try out hiking. We were to climb then the highest mountain in Luzon and the 2nd in the entire Philippines. I wasn’t fully decided (and wasn’t prepared either) when I had my first taste of climbing mountains. Little did I know how difficult the trail was and the climb itself was corporeally exhausting. I almost maligned my workmates…

View original post 904 more words