Si Ferdinand Marcos, si Noynoy Aquino, si Jejomar Binay, at Mga Iba Pa

Si Ferdinand Marcos, si Noynoy Aquino,

Si Jejomar Binay, at Mga Iba Pa

Ni Apolinario Villalobos

“We practically own everything in the Philippines, from electricity, telecommunications, airline, banking, beer and tobacco, newspaper publishing, television stations, shipping, oil and mind, hotels and beach resorts, down to coconut milling, small farms, real estate and insurance.”- Imelda R. Marcos.

Ang quotation sa itaas ay kinopya ko lamang sa isa sa mga naunang pahina ng libro ni Jovito R. Salonga, na ang titulo ay “Presidential Plunder”. Hindi maiwasang hindi magbalik –tanaw sa panahon ng dating Presidente Marcos na naging diktador upang manatili sa puwesto, sa kabila ng pag-iingay ng taong bayan na siya ay bumaba na, dahil sa matinding korapsyon sa kanyang administrasyon. Sa panahon ngayon kasi, dalawang sitwasyon ang matiim na sinusubaybayan ng mga Pilipino. Ang isa ay ang isang sitwasyon ng Presidente Pnoy na pabago-bago ng salita tungkol sa kanyang termino, at ang palaging sinasabi ay makikinig daw siya sa mga “boss” niya kung kailangang ipagpatuloy ang mga “repormang” ginawa niya. Ang isa pang sitwasyon ay kinasasangkutan naman ng Bise-Presidente Binay na nagkamal daw ng yaman sa maling paraan sa loob ng kanyang panunungkulan sa Makati City bilang Mayor, at mariin naman niyang pinabubulaanan.

Sa kamalasan, inuulit ng dalawang pinakamataas na opisyal ng Pilipinas ang mga kinasusuklaman ng mga Pilipino na ginawa ni Marcos kaya ito napatalsik sa pwesto. Dahil sa angking talino, akala ni Marcos ay hawak na niya sa kanyang palad ang pagkatao ng mga Pilipino, sa kabuuhan. Marami nga siyang ginawa tulad ng mga nakatayong istrukturang Cultural Center of the Philippines, Folk Arts Theater, Philippine International Conventions Center, mga dalubhasaang ospital para sa puso, baga at bato, pagpapalawak ng PGH, at marami pang iba, subali’t batay sa mga imbestigasyong ginawa, pinagkitaan din daw naman niya ang mga ito. Nakikita ang gawing ito sa mga proyekto ni Bise-Presidente Binay, sa Makati noong siya pa ang mayor dito. Nauulit yata ang style. Walang karapatan si Binay na magsabing malaki ang nagawa niya sa Makati. Pero dapat sana niyang isipin na trabaho niya ang magsilbi sa mga tao ng Makati. Ginusto niya ito, kaya hindi siya dapat manumbat. Malalaki ang proyektong pinagawa, na sabi ng mga whistle blowers ay upang malaki rin daw ang kita. Paano na daw kung maging Presidente ito ng Pilipinas na siya nitong ambisyon? Tulad ni Marcos, si Binay ay abogado din…talagang pinaghandaan niya ang sinuong niya.

Sa pagpapalawig naman ng termino, ang hangarin ay namumuo yata sa diwa ni Presidente Pnoy, dahil ang paniwala niya, magaling siya sa pagpapatakbo ng Pilipinas, ganoong hantad na hantad naman ang paghihirap ng mga Pilipino. Kandahilo ang mga tao sa paghanap ng mga sinasabi niyang mga pagbabago. Ganitong-ganito din ang nangyari noong panahon ni Marcos. Binusog ng mga report at istatistika ang mundo at mismong Pilipino tungkol sa pag-usad daw ng bansa dahil sa konsepto ng “Bagong Lipunan”. Subali’t ang katotohanan, ang tumatamasa lang noon ng kaginhawahan ay mga kaalyado ni Marcos. Sa panahon niya nauso ang kasabihang “what are we in power for….” na tumutukoy sa kanyang mga kaalyado na talagang nagpakasasa sa magandang pagkakataong dulot niya bilang sandalan nila. Nauulit na naman yata ngayon sa kasalukuyang panahon.

Sa kabila ng nagdudumilat ng katotohanan na nagpapakita ng mga bulilyaso ng mga kaalyado ni President Pnoy, tuloy pa rin siya sa pagbubulag-bulagan at pagbibingi-bingihan. Paulit-ulit niyang sinasambit ang mga suporta sa mga pinagdududahang mga tauhan sa kabinete. Pinupuri pa niya ang mga report ng mga ito tungkol sa mga proyektong palpak naman. Ngayon, mismong Ombudsman na ang nagdeklarang dapat imbestigahan si DOTC Secretary Abaya, Vitangcol at marami pang iba dahil sa mga tiwaling ginawa nila tungkol sa pagpapatakbo ng MRT. Sa deklarasyong ito ng mismong Ombudsman, parang sinampal ng malakas ang Pangulo! Dapat matauhan na siya!

Nakikita ang mga kapabayaan ng DSW sa ilalin ni Dinky Soliman na nakangiti pa sa pagsabi na marami na rin daw namang naipamigay na relief goods, na para bang ibig sabihin niya ay hayaan na lang ang mga nabulok at ninakaw! Samantala, ang mga dapat na nakinabang subalit gutom pa rin, ang mga biktima ng bagyong Yolanda ay nagngingitngit sa galit dahil ginamit lang sila para makakuha ng media mileage ang ahensiya, pati na ang DILG na wala ring nagawa sa anomalya sa mga materyales para sa temporary shelters ng mga evacuees. Si Lacson na “czar” daw ng rehabilitation ay walang kibo, tahimik….bakit kaya? Gayong siya ang unang umihip ng silbato tungkol sa anomalya!

Nakabalik sa Pilipinas ang pamilya ni dating Presidente Ferdinand Marcos at nakapasok pa sa pulitika. Samantalang ang sinasabing nakaw na yaman ay halos hindi mabawi-bawi. Malakas ang ipinarating nitong mensahe sa mga Pilipino… ibig sabihin, basta magaling ang gumawa ng katarantaduhan, maaari rin palang lumusot. Napahiya ang mga promotor ng “EDSA People Power”…saan sila ngayon?…ang mga pari?…ang mga madre?…ang mga pinagkatiwalaang lider? Nakakahiya, dahil ginamit pa naman ng mga taga-ibang bansa bilang modelo ang “People Power” nang ipaglaban din nila ang kanilang adhikain at karapatan. Ito ang naging inspirasyon ng mga labor union ng Poland at iba pang bansa. Subali’t ang Pilipinas na pasimuno nito ay lubog sa katiwalian, sa korapsyon! Lumalabas na haggang sa pagsigaw lang ng “ibagsak si Marcos” ang mga Pilipino! …na wala palang kakayahang magpatuloy ng ipinaglabang adhikain.

Nakakalungkot isipin na nawalan ng saysay ang pakikipaglaban ng mga estudyantem mga manggagawa, at mga magsasaka upang magkaroon ng katarungan at maitayo ang bantayog ng demokrasyang may tatak ng Pilipino. Ang mga inaasahang dapat na magpapatuloy ng adhikaing nasimulan sa EDSA ay nangawala na parang bula. At ang sinimulang “People Power”…ngayon ay ikinahihiya! Nawala ang mga pagyayabang ng mga kasapi noon na nagbida ng paglalamay at pagtirik nila ng kandila sa EDSA, pagmartsa tungo sa Malakanyang at Mendiola, at pagsigaw sa Liwasang Bonifacio.

Ang mga Marcos ay isang malaking halimbawang nagpapakita ng pagka-inutil ng sistema ng demokrasya at hustisya sa Pilipinas. Ang demokrasya ay isang maganda sanang sistema ng pamumuhay ng tao, subali’t iba ang naging demokrasya sa Pilipinas. Tinadtad ng butas ng mga mismong mga pinagkatiwalaan ng mga Pilipino. Ito ang mga taong may mga talinong nakuha sa malalaking unibersidad sa Pilipinas at ibang panig ng mundo. Sa huli, gagamitin lamang pala ang kaalamang ito upang manloko ng kanilang kababayan. Ginamit ng mga tiwali at mga kawatang opisyal upang magpayaman. Dahil sa pasimuno ng isa, nagsunuran ang iba dahil nakita nila na pwedeng palang “lusutan” ang mga butas…ang mga naglalakihang butas. Malakas ang loob ng mga pulitiko ngayon na gayahin ang mga ginawa ni Marcos dahil alam nila na makakalusot din sila!

Puro imbestigasyon ang nangyayari sa mga tiwaling nagawa. Ang mga nag-iimbistiga at iniimbistiga, puro nagpapayabangan ng kaalaman nila sa batas na para lang nilang pinaglalaruan, dahil kapag nasukol na, ang sasabihin lang ay pinupulitika lamang daw sila. Mayayaman na sila kaya wala silang pakialam kung ang mga “tunay” na mga Pilipino ay magutom. Magkagulo man sa Pilipinas, “makakauwi” sila sa Amerika o ibang bansa kung saan, may mga bahay sila. Samantala, habang may mapipiga pang yaman mula sa halos tuyot nang Pilipinas ay ginagawa nila.

Sa mata ng buong mundo, nakakahiya ang nangyayari ngayon sa Pilipinas kung saan ay may mga nakawan sa kaban ng bayan… batuhan ng mga sisi ng mga pulitiko at mga opisyal… at, turuan kung sino ang may sala…habang ang Pilipino naman, ay mukhang timawa na nakatalungko at nakatanghod sa isang tabi, kumukulo ang tiyan at luwa na ang mga mata dahil sa gutom! At sa hindi kalayuan naman ay ang mga buwitreng makapangyarihang bansa na naghihintay ng tamang panahon upang makapasok sa eksena!

Kung ang mga Katoliko ay nagsasambit ng “Jesus, Mary and Joseph” sa kanilang dasal upang hingan ng tulong…sa Pilipinas ngayon, maliban sa tatlong nabanggit, marami pang iba ang nasasambit kung makakita ng naghihikahos.