The Unfairness of the BIR

The Unfairness of the BIR

By Apolinario Villalobos

The headlined statement of the Bureau of Internal Revenue (BIR) that it will not investigate the lifestyle of Gen. Allan Purisima, leaving such instead, to the National Police Commission (NAPOLCOM) and the Department of Interior and Local Governments (DILG), smacks of gross favoritism, and devious unfairness, not expected of a supposedly remaining lone and trusted agency of the perceived immoral government that overflows with personas whose venal desire for the people’s money is bottomless. The hardworking Chief of the said agency seems to have been suddenly doused with cold water in her almost untiring quest to corner tax evaders, most of whom are corrupt officials with their ill-gotten wealth. Was there an instruction given to her? From who?

It is a public knowledge that the Secretary of the DILG has greatly lost his credibility and so with the NAPOLCOM, what with police scalawags who still report to duties despite their conviction for cases that range from “hulidap”, “kotong”, absenteeism, as well as, the thick pile of other cases that are crying for attention. Now, she wants the two agencies with questionable repute to check on a colleague, not just smeared, but covered with a thick muck of dishonesty.

The BIR has the temerity to supposedly run after tax evaders…unfortunately, hardworking individuals whose faults are dots compared to the disgusting dishonest declarations of big corporations. The agency is opposing the exemption of the Christmas bonus of lowly employees from the regular tax deduction, despite its being their only consolation at the end of the year for teeny-weeny luxury to celebrate the season. And, its shallow reason is that, the exemption will “greatly” affect the revenue collection. Revenue that goes to the pockets of corrupt officials and politicians? The agency Chief’s lack of sympathy to the plight of the downtrodden Filipinos is just unthinkable. And, now with the loud and popular clamor for the investigation of General Purisima, with a twinkling glint in her eyes and matching smile, she declares a “hands off”…..

With her inhuman indifference, she added her own link to the chain that is continuously strangling the Filipinos who are now, pitifully chocking to death…

Maynila…sa mata ng Bagong Salta

Maynila…sa mata ng bagong salta

ni Apolinario B Villalobos

Hindi ko na maalala pa

Ang ibang yugto ng aking buhay

Mula’t sapul nang ako ay lumisan

Sa aking sinilangang bayan

Kung saan ang nakagisnang pagdarahop

Ay bahagi na ng buhay

Ng mga taong kakambal ay hirap

Nguni’t hindi nagsisisihang magkakapitbahay.

Musmos na isip at murang katawan

Ang nagpati-anod sa tawag ng pangako

Kumukulo ang tiyan sa kawalan ng laman

Dahil iilang pirasong barya

Hindi magasta-gasta

Sa pag-aalala   na kapag mga ito’y nawala sa bulsa

Sa laot ng buhay na malupit pala

Ay lalo akong magmumukhang kawawa.

Puyat at pagod ay di ko inalintana

Sa pag-aakalang bukas ako’y may pera na

Kaya halos hilahin ko ang araw

Sa kanyang pagbaba doon sa kanluran

Para mapadali ang pagdatal ng kinabukasan

At mga ilang araw pa nga ang nagdaan

Narating ko ang Maynila

Lunsod ng iba’t- ibang kulay at mukha.

Hindi ko mawari ang unang naramdaman

Nang ako ay unang tumapak sa pantalan

Para pa rin akong namamalikmata

Sa aking mga narinig at nakita-

Walang kapatirang daloy ng tao

Ingay ng nagtatawanan at naglalako

Kaya’t ang dating masaya

Kagya’t na pumalit ay takot

Nabahid sa aking mukha…

Sa sarili, nasabi ko na lang –

“Ah, ito pala ang Maynila”.

(Batay sa kuwento ni Ramon na taga-Calbayog, Samar…namulot ng plastik at lata, pati tirang pagkain sa mga burgeran upang ilutong batsoy, may makain lang ang asawa at anak. Tumira sa Baseco Compound, Tondo, nguni’t bumalik sa probinsiya pagkalibing ng anak na namatay sa dengue, noong huling linggo ng Setyembre 2014.)

Kalamyaang Desisyon Para sa Kalayaan Island

Kalamyaang Desisyon Para

Sa Kalayaan Island

Ni Apolinario Villalobos

Ipinatigil ni President Pnoy ang pagpapaayos ng airstrip sa Kalayaan Island upang hindi raw maapektuhan ang kasalukuyang usapin sa West Philippine Sea. Isa na naman itong malamyang desisyon sa tingin ng maraming Pilipino. Para bang sinabi niya na itigil na muna ang improvement project para hindi masayang ang gastos kung matalo ang Pilipinas laban sa Tsina, at lisanin na natin ang isla.

Ang Kalayaan Island ay ang unang islang dinebelop ng Pilipinas bilang pinakamalaking bahura sa noon ay tinatawag na South China Sea, pero ngayon ay unofficially, tinatawag na West Philippine Sea. Bago nagkaroon ng mga istruktura ang Tsina sa isang bahura na naging siyudad na nila, may mga Pilipino nang naninirahan sa Kalayaan, hanggang lagyan ng marine outpost upang mapangalagaan ito. Ito ngayon ay may kapirasong airstrip na pansamantala, barangay, at eskwelahan.

Ang pansamantalang airstrip na dati nang nakalatag sa isla ay nararapat lamang na ayusin upang mas lalo pang mapangalagaan ang mga naninirahan doon at dapat ituring na walang kinalaman sa usapin laban sa Tsina tungkol sa West Philippine Sea. Hindi maaaring iasa na lamang sa mga maliliit na barko ng Coast Guard at airdropping ang pagdala ng mga pangangailangan ng mga tao sa isla. Hindi rin dapat limitahan sa paggamit ng helicopter ang pagtugon sa mga emergency na pangangailangan ng mga taga-Pag-asa.

Nakakatawa at nakakalungkot, na habang pinatigil ni Pnoy ang napakasimpleng proyekto para sa mga kababayan natin sa Kalayaan, masaya namang pinagpapatuloy ng Tsina ang paglagay ng mga modernong istruktura sa isa pang isla…ang pangalawa na, dahil kumpleto na yong isa, at siyudad na nga. Ang matindi ay hindi lang diretsahang paglagay ng mga istruktura ang ginagawa ng Tsina sa ikalawang bahura, tinatambakan pa ito upang maging malaking isla, at sa mga naunang nakitang retrato, animo ay may nilalatag na mahabang airstrip!

Ito ay mga nangyayari habang ang usapin ay naaalikabukan at inaagiw sa international court of justice na nakatalaga para sa mga ganitong bagay. Sa kabilang banda, hindi naman pinaniniwalaan ng Tsina ang poder ng kung anumang korte na hahawak sa usapin…yan ang tahasan at kung ilang ulit na sinabi ng Tsina sa lahat ng uri ng media – diyaryo, internet, TV, etc. Kaya, bago natin, mamalayan, abot- kamay na natin ang mga siyudad at bayan ng Tsina sa mga isla ng West Philippine Sea. Baka may balak ang gobyerno na ibenta ang rights natin sa Kalayaan Island sa Tsina upang mapatayuan nila ng mall at mga condo building na may casino…abangan!

May mga ninunong kamag-anak ang mga Aquino sa Tsina, particularly sa Guandong…binisita noon ng nanay niyang si Cory, nang mapatalsik si Marcos, at siya ay umupo bilang Presidente. Nakibahagi sa kasiyahan ang mga Tsino kaya ang tour guide namin sa Tsina noong pumunta ako kasama bilang bahagi ng isang familiarization tour group, ay nagpalit ng pangalan…ginamit niya ang Cory…kamukhang-kamukha din ng dating presidente, payat nga lang, kamag-anak siguro.